ENPS 3 verplettert directe concurrentie

Je hebt als teamcaptain van die dagen, dan lijkt alles mee te zitten. Vrijdag 3 maart was zo’n dag. Met een datum als 3-3 was het wellicht een voorteken dat vrouwe Fortuna aan de zijde van het derde zou zijn. Allereerst waren we compleet, geen vervangers nodig. Een primeur voor deze teamcaptain! En dat kwam goed uit, want we moesten aantreden tegen een directe concurrent voor het kampioenschap, WSC uit Weesp. We stonden slechts op bordpunten op de eerste plaats, Weesp op de derde. WSC heeft beschikking over een aantal ELO kanonnen op de hogere borden met ratings tussen de 1800 en 1950. We waren dus gewaarschuwd.

Arjen en Ailko

Maar zoals gezegd, geluk was aan onze zijde vanavond. Een van hun sterkere spelers kon er niet bij zijn en moest bord 2 leeg laten. Dubbel geluk was dat dit het bord van Ron Heeneman was, die aangaf grieperig te zijn en dus heel blij was dat hij niet extern hoefde te spelen. De 1-0 stond op het bord. Ailko van der Veen zorgde voor een snelle 2-0. Ailko speelde met zwart een prima Konings-Indische opening met een pionnetje voorsprong als resultaat. In een poging om de materiële balans te herstellen verslikte zijn tegenstander zich in een vergiftigd pionnetje, waarna een dodelijke lopervork volgde met toren- en partijwinst als gevolg.  Ikzelf speelde op het zesde bord met wit een niet aangenomen Damegambiet. Mijn tegenstander probeerde op de damevleugel met zijn pionnen door te breken. Hij was echter onvoldoende ontwikkeld waardoor deze pionnen verloren gingen. Toen ik mijn toren en dame op de 7de rij wist te positioneren, gaf hij op: 3-0.

Theo en Martin

Met mijn eigen partij achter de rug, had ik tijd om met een biertje in de hand eens beter de andere partijen te bekijken. Theo Bakker had op het laatste bord met wit een serieuze materiële voorsprong opgebouwd en richtte een batterij van dame-loper op de g pion voor de vijandelijke koning. Bizar genoeg stonden twee van Theo’s stukken en prise, maar de zwarte dame op g4 kon niet nemen omdat zij de enige verdediging van de pion op g7 was. Na Tg1 was dameverlies voor zwart onvermijdelijk en de 4-0 stond op het bord. De verwachting dat onze kansen met name op de lagere borden goed waren, was tot dusver uitgekomen.

Ronald op 1 en Ron (op 2) speelde intern tegen Tony

Ronald Post trok de zege voor het team over de streep. In zijn geliefde Siciliaanse draak kwam hij met zwart op bord 1 in een scherpe opening een kwaliteit voor. Zijn tegenstander had long gerokeerd en hij kort, spektakel gegarandeerd! Ronald’s lopers, gericht op de vijandelijke koning waren ijzersterk. Winst kon niet uitblijven: 5-0.

Hoe de stelling in de partij van Martin Rekelhof tot stand was gekomen, is mij onbekend. Zijn tegenstander had de witte koning voor zijn pionnen op het veld g3 gepositioneerd? In de drukte die daarop ontstond om de witte koning veilig te houden, speelde Martin zijn h-pion op, zijn tegenstander verbouwereerd achterlatend: zijn dame stond gevangen! Doorspelen was zinloos: 6-0.

Marco en Peter K

Op papier had Peter Kersten de moeilijkste taak van de avond. Hij moest zich met zwart staande houden tegen een speler met een rating van maar liefst 1958, nog ongeslagen in de competitie. Peter bereikte het eindspel met een pion minder maar wel twee actieve toren als compensatie. Zijn tegenstander zag onvoldoende voordeel en bood remise aan, dat Peter accepteerde: 6,5-0,5. De tegenstander van Marco Wielemaker was vastbesloten om zijn 100% van dit seizoen vast te houden, maar Marco had andere plannen. In een Alapin variant van het Siciliaans drong hij zwart terug op de achterste 2 rijen van het bord.

7,5 - 0,5!

Zijn doorgeschoven pion op d6 blokkeerde de ontwikkeling van zijn tegenstander volledig. Het bleek nog niet eenvoudig om de noot te kraken; zwart had zich verdedigend behoorlijk goed ingegraven. Maar uiteindelijk was hij gedwongen om een stuk te offeren voor de pion op d6 waarna Marco keurig naar winst wist af te wikkelen.  
Eindstand 7,5-0,5!

Met deze van tevoren onwaarschijnlijk geachte overwinning kunnen we de laatste twee wedstrijden van het seizoen met vertrouwen tegemoet zien. Met een nog verder opgepoetst doelsaldo hoop ik een klein voordeel vast te houden op onze andere concurrent voor de titel: Amsterdam West. Onze volgende wedstrijd zal donderdag 30 maart plaatsvinden, tegen VAS 4, op papier wellicht het sterkste team van de competitie. Zaak dus om de scherpte vast te houden!

Dick en Rene

Ook de vooruitgespeelde wedstrijden van ENPS4 werden door Dick de Graaff en Rene Nooteboom netjes gewonnen, dus onze geliefde club-brombeer Johan had zowaar eens helemaal niets te zuchten en te steunen ;)). Rest mij nog Robin te feliciteren met een volgende scalp voor in de trofeeenkast.

Arjen Wiering