Het tweede achttal heeft bewezen uit hard hout gesneden te zijn. Het team herstelde
zich van een onverwachte nederlaag thuis en won uit van het sterke Amsterdam
West 2. Het is daamee kampioen van klasse 1, poule B van de SGA en promoveert
naar de Hoofdklasse.
De ontknoping van de strijd om de eerste plaats was buitengewoon spannend.
Naaste concurrent De Raadsheer 1 had zijn wedstrijd in de laatste ronde gewonnen
en was daarmee op 11 matchpunten gekomen. Wij hadden er 10 en moesten
winnen. Gelijk spel was onvoldoende, daar De Raadsheer ons dan op bordpunten
voorbij zou gaan.
Kleine voorsprongHet achttal begon de wedstrijd met een kleine voorsprong. Twee vooruitgespeelde
partijen aan het vijfde en zesde bord hadden anderhalf punt opgeleverd. Mark
Hecker nam een remiseaanbod van zijn tegenstander aan. Hij had diens activiteit op
de damevleugel beantwoord met een operatie op de koningsvleugel, met evenwicht
als resultaat. Kees Bakker moest zich met zwart verdedigen tegen een verwoede
koningsaanval van zijn ervaren tegenstander Iwan Bonoo. Beide spelers kwamen niet
aan rokeren toe. Iwan moest een schrikreactie onderdrukken toen hij zwart
onbedoeld de gelegenheid gaf tot dameruil, wat zijn aanval abrubt deed stranden.
Kees was intussen een paar pionnen voorgekomen en gaf de winst niet uit handen.
(
zie partij)
Verbijstering en schrik
Uit de resterende zes partijen moesten we dus tenminste drie punten scoren. Dat
leek aanvankelijk totaal niet te zullen lukken. Na een uur spelen spraken diverse
vertegenwoordigers van het ENPS-kamp hun verbijstering en schrik uit over de
ontwikkelingen op de borden. Stefan Lehmann had een verraderlijke pionwinst over
het hoofd gezien en vocht voor remise. Bas Jonkers was een stuk achter gekomen
en de tegenstander van Jildo Kalma had hem in de tang.
Jildo had de opening onorthodox aangepakt, denkelijk om het Hollands van zijn
tegenstander Rob Kotmans te vermijden. Het leidde tot een moeilijke stelling. Rob
was ongetwijfeld uit op wraak voor de nederlaag die hij een maand eerder tegen Bas
had geleden. Twee zwarte torens waren oppermachtig op de d-lijn en maakten de
ontwikkeling van de witte damevleugel buitengewoon moeilijk. Jildo vond een
gewiekst geitenpaadje, dat hem naar eigen zeggen een gewonnen stelling
opleverde. Een onnauwkeurigheid kostte hem echter een loper, waarna een
veelbelovende poging om met een pion op de koningsvleugel te promoveren vastliep
op een precieze en tijdige zwarte paardmanoeuvre. Het moet gezegd dat Jildo op
zeer korte termijn het verzoek had gekregen om te spelen. Hij nam plaats achter het
bord van ons geheime wapen Bert Wijchgel, die door persoonlijke omstandigheden
moest afzien van deelname. Het was de tweede keer dit seizoen dat Jildo het team
op die manier uit de brand hielp.
In de wedstrijd stond het nu gelijk:
1½ - 1½ . Maar er kondigde zich een kentering
aan. Steve Michel won van Frans Schoffelmeer, uit zijn mimiek af te leiden met een
beetje geluk. Eerder in de partij had Steve de teamcaptain geïnformeerd dat hij een
remiseaanbod had gekregen, om er meteen aan toe te voegen: '
dat kan eigenlijk niet
denk ik?’, iets wat de man alleen maar kon beamen. Steve speelde door, met
succes.
1½ - 2½.
Bas verloor. Hij had een stuk verspeeld en begon een wanhoopsoffensief met dame
en loper tegen de ongerokeerde witte koning dat warempel vruchten leek af te
werpen. In de slotfase leken oprukkende vrijpionnen het stukverlies goed te maken,
net als bij Jildo. Maar net als bij Jildo was het niet voldoende:
2½ - 2½.
Naar vier punten
Dirk van der Meiden had het verloop van de andere partijen met groeiende zorg
gevolgd. Het was hem duidelijk, naar hij later vertelde, dat de uiteindelijke winst van
heel ver zou moeten komen: ‘
Ik besloot enorme risico’s te nemen met 26 ... f6 om
een beslissing te forceren. Het pakte goed uit, maar objectief goed was het niet.’ Wit
begon een aanval tegen de kortgerokeerde zwarte koning met Lb2 en Pg5. Dirk
weerde die af met h6. Er volgde een gecompliceerde slagwisseling, ingeleid door
een zwarte paardvork op b3 tegen twee torens en een ongedekte loper. Het leidde
tot groot materieel voordeel voor zwart, die kon bogen op een paard meer en twee
vrijpionnen. Dirk dwong dameruil af en het pleit was beslecht. (
zie partij)
2½ - 3½.
Een grote opluchting volgde. Stefan en zijn tegenstander kwamen remise overeen.
Stefan was in het eindspel met ongelijke lopers en een pion minder actief geworden
met een toren achter de zwarte linies.
We hadden vier punten. Alles hing nu af van Michiel Smit. Hij had wit tegen de
geduchte Aldo van de Woestijne en zette een Alapin Siciliaan op het bord met Pa3.
Er tekenden zich potentiële aanvalskansen voor hem af met dame, toren en loper,
maar hij moest zich verdedigen tegen een vijandelijke aanval over de d-lijn en tegen
pion f2. Na dameruil liep dit uit op remise. Kampioen!
Speciaalbierdrinker
Hartelijke felicitaties van tegenstanders en toeschouwers volgden. Van Bert, die
kans had gezien ons te komen aanmoedigen en in ieder geval aanwezig wilde zijn
voor het geval dat. Niet te missen: speciaalbierdrinker Daan Poldermans, die in de
tram naar huis durfde te beweren dat zijn aanwezigheid het beslissende steuntje in
de rug was geweest en dat graag in het verslag vemeld wilde zien. Ok Daan, en nog
bedankt.
Raadsheervoorzitter Olaf Cliteur wenste ons geluk en veel sterkte in de Hoofdklasse.
Hij kon zijn club heet van de naald laten weten dat ons tweede hun eerste voor had
weten te blijven. En we mochten ter plekke de felicitaties in ontvangst nemen van de
voorzitter van de SGA, René Pijlman, tevens een van de drijvende krachten achter
sv Amsterdam West.
Hecht en enthousiast
Het tweede is een hechte ploeg. Het heeft dit seizoen nauwelijks een beroep hoeven
doen op invallers (dank, Boudewijn, Kjell, Niek en Erik). En de leden voelen zich stuk
voor stuk verantwoordelijk voor een complete opkomst. Zijn ze niet opgesteld, dan
komen ze voor alle zekerheid, en zien ze aankomen verhinderd te zijn, dan nemen
ze tijdig maatregelen om vooruit te spelen. Dit moet een belangrijke oorzaak van het
succes zijn; een andere het enthousiasme waarmee alle ploeggenoten het spel
beoefenen. Diverse ploeggenoten lieten weten aan zomertoernooien deel te gaan
nemen, in verre oorden als Berlijn en Italië.
'
Geen van de ploegen die in 1B om de eerste plaats streden, heeft iets te zoeken in
de Hoofdklasse’, was een geluid dat hier en daar viel te beluisteren. Maar je neemt
deel aan een schaakcompetitie omdat je wilt weten hoever je kunt komen, wilt weten
of je jezelf nog kunt overtreffen. Daarvoor biedt de Hoofdklasse een uitgelezen kans.
Victor, 4 mei 2024