Vier remises heeft het vijfde achttal slechts kunnen oogsten tegen EsPion 2. Een tegenvaller, want in de eerste fase van de strijd speelde we over de hele linie ondernemend en vindingrijk en bereikten we gunstige stellingen. In de afwerking waren we minder doeltreffend.
Daan Poldermans kwam als eerste remise overeen. Hij was met een slechte loper tegen een goede blijven zitten. Daarna volgden drie nederlagen.
Invaller Allard de Liefde speelde ondernemend, om niet te zeggen gewaagd. Hij verslikte zich in een aanval op de wederzijdse dames.
Wilfred den Breejen delfde met zwart het onderspit tegen Harrie Boom. Wilfred leek aanvankelijk goede kansen te hebben in een stelling met een witte geisoleerde d-pion. Daarbij kwam nog een lastige penning van Lg4 op Pf3, die leidde tot een lelijke witte dubbelpion op de f-lijn. Maar toen ik even later weer keek had wit de dubbelpion opgelost en was hij druk bezig te profiteren van de open lijnen langs zijn isolani. Twee witte torens op de zevende rij werden onze man tenslotte fataal.
Ook Gerard Visser begon goed. Als ik het goed heb gezien, speelde hij met wit tegen de vijandelijke teamcaptain Johan Metz de doorschuifvariant van het Frans, waarbij hij twee prachtig gepositioneerde lopers verwierf, recht op de zwarte koningsvleugel gericht. Merkwaardigerwijs ontplooiden beide partijen daarna activiteiten op de damevleugel. Zwart kreeg de overhand, een verwoestende vrijpion en een vol punt.
Tijd voor een remise. Die nam invaller Dick Lagrand voor zijn rekening. Hij veroverde met zwart het initiatief en begon een gevaarlijk ogende aanval over de half open f-lijn. De pionnenstelling was nogal vastgelopen en Dick had veel tijd verbruikt, reden om tot remise te besluiten. Toch had de stelling nog wel kansen geboden. Een uitval van de zwarte dame naar de damevleugel zou zo te zien tenminste een pion hebben opgeleverd.
Dan onze kopvrouw Adrienne Cramer. Ook zij begon veelbelovend. Een op zijn eentje opgerukte witte pion op d5 rukte nog een veldje verder op, viel daarmee de zwarte dame aan en ontketende tegelijkertijd een aanval van Db3 en Lc4 op pion f7. Naderhand zeer tot haar spijt sloeg Adrienne niet onmiddellijk, waarna het ding zich met f5 uit de voeten maakte en zwart zich redde. Uiteindelijk kwam het tot een eindspel van witte loper en paard tegen zwarte toren, met wit een pion minder. In hevige witte tijdnood werd tot remise besloten. Daarmee was de stand 1,5-4,5.
Martin Jones, u voelt het aankomen, begon goed. Hij veroverde een stuk ten koste van een pion. Maar zijn damevleugel bleef verontrustend onontwikkeld, met lange tijd een loper op c8 en een toren op a8. Het kwam na vele verwikkelingen tot een zeer open stelling waarin beide partijen mat op de volgde zet dreigden en zwart net remise kon bereiken.
De enige die naar eigen zeggen niet goed begon, was Haydar Kilinc. Hij betreurde zijn spel in de opening na afloop zeer. Daarin was inderdaad de witte dame aan het zwerven gegaan. Er kwam uiteindelijk een toreneindspel op het bord waarin de witte toren het moest opnemen tegen drie verbonden zwarte vrijpionnen op a5, b6 en c5. Haydar verweerde zich vindingrijk en hardnekkig, maar uiteindelijk was de overmacht te groot.
Na deze nederlaag staan we nog altijd niet op een degradatieplaats, maar het verschil met de ene degradatiekandidaat (Amsterdam West 8) is gekrompen tot zegge en schrijve een (1) bordpunt en dat met de andere (Almere 6) tot een matchpunt en drie bordpunten. In de laatste twee wedstrijden hebben we een zeer sterke tegenstander (Raadsheer 2) en een zwakke (degradatiekandidaat Almere 6). Gelukkig moet Amsterdam West 8 nog tegen KLM-Pegasus 1 en ons eigen ENPS 3, dat ons heus niet in de steek laat.
Victor, 15/3 2019
EsPion 2 – ENPS 5 6-2
Peter Urbanus – Adrienne Cramer 0,5 - 0,5
Mart Ran - Daan Poldermans 0,5 – 0,5
Willem Alpherts – Haydar Kilinc 1 – 0
Harrie Boom – Wilfred den Breejen 1 – 0
Johan Metz – Gerard Visser 1 – 0
Frans Kerkhoff – Martin Jones 0,5 – 0,5
Marcel Kusse – Allard de Liefde 1 – 0
Alfred Vellekoop - Dick Lagrand 0,5 – 0,5
