Bespiegelingen van de mvp

Ik ben verslaafd aan de aanblik van het getik van digitale schaakklokken. Als mijn tegenstander aan zet is, zit ik gebiologeerd naar de knipperende dubbele punt in het vak van de bedenktijd van mijn tegenstander te kijken. En tel ik de seconden die verstrijken.

Tegen Caissa 6 leidde die gewoonte bij zet 6 tot de ontdekking dat er op mijn klok ­en trouwens ook op die van enkele andere klokken ­ geen increment was ingesteld. Mijn resterende bedenktijd sprong van 1:22 naar 1:21, ik deed onmiddellijk een zet maar hij sprong niet terug naar 1:22.

Ik stond op dat moment moeilijk, zou waarschijnlijk elke seconde nodig hebben dus schreeuwde ik moord en brand. Het euvel werd verholpen en tegen het einde van mijn partij had ik net voldoende bedenktijd over om een beter eindspel tegen Jack Blanchard ook daadwerkelijk te winnen.

Want in een tactische fase in het middenspel had ik na een onnauwkeurigheid van wit een stuk tegen 3 pionnen 'gewonnen'. Twee daarvan waren er niet zo belangrijk, en die verloor Blanchard op een gegeven moment dan ook maar het resterende einspel van KT en pionnen op h4,g3,f2 en e3 tegen KT en loper zwarte velden en pionnen h5,g6 en f5 was helemaal niet zo gemakkelijk. Niettemin waren de kansen toen dus wel al gekeerd. En ja 'gewonnen' want een loper is eigenlijk 3,5 punt waard en 3 pionnen maar 3,0 punt in de verbeterde, nauwkeuriger tabel van Euwe.

Ik had op dat moment weinig hoop op de voor de tweede plaats benodigde 4­ - 4. Wat had ik gezien? Teamcaptain Niek stond op een gegeven moment gewonnen maar ik wist dat Arnth verloren had en naast me, op het bord van Aran, gebeurde er van alles en nog wat. Aran stond eerst duidelijk beter, toen verloren, toen overzag zijn tegenstander Nirav een aftrekaanval en stond Aran weer gewonnen maar het was nog heel lastig en, oei, met te weinig bedenktijd verloor Aran het toch nog. Tóch zou ik graag een analyse zien omdat het eindspel zo interessant was. En ik weet dat je van eindspelstudies houd, Aran!

Aran is een beetje een puntenmachine en als hij verliest en ik de andere uitslagen nog niet precies weet , schat ik onbewust de situatie als slecht in. Ik dacht dus dat het niet meer uitmaakte toen ik won maar Niek kwam blij naar me toe: het was 4 - ­4 geworden en ENPS dus tweede in de promotieklasse van de SGA, voor Caissa 6.

De topscorerslijst. Tom was dit jaar de mvp.
Grappig is dat de eerste 8 een doorsnee
opstelling zou kunnen zijn. De volgorde van
de topscorerslijst is min of meer dezelfde
als die van de normale bordnummers! (NV)

Bert kwam ook direct na afloop naar me toe met een Duvel. Dat had hij goed gezien, dat ik daar behoefte aan had hoewel een Chimay ook prima was geweest. Toen leerde ik ook dat Boudewijn van Beckhoven opnieuw had gewonnen, donderdag voor het tweede ook al. Wat gaat die jongen goed!

Tweede dus, en wat belooft dat voor volgend seizoen? Ik denk dat we de ambitie moeten uitspreken om kampioen in de promotieklasse van de SGA te worden, niet om in KNSB te spelen maar omdat het leuk is om én kampioen te worden én de beker te winnen. Wat dit seizoen betreft: ik dacht in eerste instantie dat we nog een kans hadden om alsnog in de KNSB­competitie te belanden als de bus met feestvierende VAS 2­spelers een ravijn in zou rijden maar thuis had ik de ontnuchterende ingeving dat dan VAS 3 en niet ENPS naar de KNSB promoveert.

Dus dat wens ik niet langer.

Wat ENPS 2 betreft. Kampioen worden en degraderen vind ik beter dan twee keer vijfde worden. Zo!

Tom Bottema