Partij Kees - Pieter O.

(ronde 2 intern, informeel bestuurscup)
Er zit een stijgende lijn in mijn spel dit seizoen, gaf ik vorige week nog een heel stuk weg in de opening tegen Victor, deze week was het slechts de belangrijkste pion. Vorige week een dikke -/-4 en nu slechts een dikke -/-3. Op z’n moment zak ik echt door de grond, de hele week uitgekeken naar een leuke partij en nog voor deze goed en wel begonnen is, als een beginner zo eenvoudig verloren komen te staan. Het liefst zou ik direct opgeven, om nog van de avond te redden wat er te redden valt. Brouwerij Troost is op enkele meters van onze club en dat is dus niet toevallig. (ik beveel graag de IPA of de Imperial IPA aan). Maar goed diep van binnen roept er dan op z’n moment een stemmetje: blijf zitten, als jij zo makkelijk blundert dan blijf je ook maar even zitten. Mijn calvinistische opvoeding zal er zeker mee te maken hebben.

Wat is er gebeurd?
Allereerst mijn openingskeuze; verguist door Steve en Sanne wordt de door mijn geliefde Colle voor uber saai uitgemaakt. Terwijl er goede dingen over te melden zijn, zoals...... ik kom er even nu niet op, maar ik weet zeker dat er iets te verzinnen valt. Het voordeel is in iedergeval dat je geen openingen hoeft te bestuderen. Het idee is dus niet om voordeel uit de opening te halen, maar het voordeel van betere middenspel en eindspel kennis uit te buiten. Pieter speelt de opening overigens buitengewoon goed en staat op zet 15, net een tikkie beter, op zet 16 is f4 een blunder en gaat de teller zoals genoemd naar -/-3. De cruciale d pion gaat verloren en mijn stelling stort compleet in. Ik sta zo slecht dat ik niet veel meer kan doen dan reageren op de zetten van Pieter, die er wel voor zorgen dat mijn stukken langzamerhand weer in het spel komen. Af en toe slaat de teller uit naar slechts -/-2. Pieter kan geen concreet plan verzinnen en hinkt op meerdere gedachtes en lijkt vooral geen risico meer te willen lopen. (Victor meldde mij vorige week ook iets dergelijks) Jan Hein Donner verwoorde het als volgt: niets is zo moeilijk als het winnen van een gewonnen stelling. Je ziet het in de voetballerij ook: je staat 2 nul voor en wil de wedstrijd uit tikken, je begint wat achterover te leunen en de tegenstander krijgt de ruimte om de bal rond te spelen, ze beginnen te voetballen, weten elkaar te vinden en gaan er vervolgens er op en er over. We kennen allemaal de plaatselijke club...... Tot zet 31 bungel ik, maar blijf ik leven en dan zie ik dat er eenzelfde truc in zit als op zet 15, maar dan voor mij. Pieter heeft inmiddels niet zo heel veel tijd meer over en overziet het trucje. Overigens is het niet direct verloren, maar in lichte tijdnood gaat het snel mis.

Ondanks de mentaal slechte start, toch een 2 uit 2 op het score bord, misschien wordt het nog wat dit seizoen.
Forza ENPS, Kees