Klik hier voor het verslag van Oosten TorenHet vierde achttal is kampioen van poule 3A van de SGA. Het team heeft de kroon op het werk gezet met een hard bevochten overwinning op directe rivaal Oosten-Toren 3: 3-5, zonder ook maar 1 remise.
Het was tevoren duidelijk dat het erom zou spannen. De tegenstander kon bogen op meer ratingpunten. Wij hadden het voordeel dat een gelijk spel voldoende was voor het kampioenschap.
We vermoedden dat Oosten Toren onze sterke man Bert Wijgchel onschadelijk zou proberen te maken door een minder sterke tegenstander tegen hem op te stellen. We besloten dat plan te dwarsbomen door Bert het derde bord te geven en Daan het eerste. Ons vermoeden werd bewaarheid: hun kopstuk Pieter van Dijke (elo 1952) speelde aan het tweede bord. De moeilijkste klus van de avond kwam daarmee voor rekening van Rene. Daan speelde tegen Marcel Duijm (1573) en Bert tegen Bert Kaizer, de teamcaptain van onze gastheren (1679).
Bert opende de score met een vlotte overwinning, na nog geen twee uur spelen. Daarna bleven beslissingen lang uit en toen ze vielen ging het gelijk op.
Rene verloor door een onnauwkeurigheid op een bord vol stukken.
1-1. Invaller
Michiel Smit scoorde zijn derde punt voor ENPS 4 tegen veteraan Jacques Meulmeester. Hij won op gewiekste wijze materiaal, een levensgrote dreiging tegen zijn koning ontwijkend.
1-2.
Daan opende met het Morra-gambiet (1 e4 c5 2 d4), ontwikkelde grote activiteit en een koningsaanval, maar ging ten onder in een tegenaaval.
2-2.
Albert won van de geduchte Hans Koonings.
2-3.
Har had voortdurend de overhand en stond naar mijn idee gewonnen, maar verspeelde een kwaliteit en verloor.
3-3.
Restten twee partijen. Johan stond hoopgevend tot gewonnen. Hij stond aanvankelijk beklemd, maar werkte zich mooi los en brak door met een vrije d-pion. En geheel tegen zijn gewoonte in had hij deze keer minder tijd verbruikt dan zijn tegenstander, Peter van de Merwe. Dirk had voortdurend goed gespeeld, maar moest na een iets te optimistische manoeuvre achter de vijandelijke linies zijn dame geven voor een toren en een paard.
Het was uiteindelijk
Johan die de spanning brak en het kampioenspunt aanbracht.
3-4. ENPS 4 was kampioen op bordpunten. Dirks tegenstander zou nu wel remise aanbieden was de verwachting, maar hij speelde onverminderd gemotiveerd door. Zonder succes:
Dirk won.
3-5.
Een prachtige uitkomst, die door onze tegenstanders zeer sportief werd opgenomen. Overvloedige felicitaties en een bos bloemen voor ieder teamlid waren ons deel. Ook mochten we de felicitaties in ontvangst nemen van een paar zeer welkome supporters. Zij hadden moeten kiezen tussen deze wedstrijd en die om de SGA-cup tegen Zukertort aan de andere kant van de stad, en gaven ons de Twitter-booschappen door die ook daar een ENPS-overwinning verkondigden. Hartelijk gefeliciteerd, ENPS-cupteam!
Victor, 19/5 2017
Vijf jaar achtereen de finale halen in een bekercompetitie is erg bijzonder. Zelfs al ben je de sterkste (en dat waren wij vaak helemaal niet eens) dan nog zijn de kansen om de eindstreep te halen in een knock-out toernooi heel laag. Tim Krabbé schreef daar eens, zoals hij dat zo geweldig kan, een compact, duidelijk en interessant artikel over. Ga naar https://timkr.home.xs4all.nl/chess2/diary_1.htm, en scroll naar "16. 1 August: Las Vegas odds for Kasparov". Krabbé schrijft over een toernooi in Vegas om het wereldkampioenschap, in 1999, een knock-out toernooi. Hij berekent de kans dat Kasparov dat zou winnen, áls hij mee zou doen. Die kans komt uit op 38%, ondanks de gigantische Elokloof tussen hem en zijn concurrenten. Kasparov zou elk gesloten toernooi met meer dan 80% kans winnen, en elke match met meer dan 90% kans. Toen krabbe het schreef wist hij nog niet dat het Vegastoernooi uiteindelijk gewonnen zou worden door outsider Alexander Khalifman, de nummer 36 van de plaatsingslijst. Beter kon het stuk niet geïllustreerd worden. Óngelooflijk dus dat ENPS in vijf jaar vijf keer de finale haalt - en die tot nu toe nog maar één keer niet heeft gewonnen.
