Verslag interne, ENPS 2 en ENPS 5

Met 7 interne partijen, 12 externe partijen, 1 handmatige bye en de persoonlijke kibitzer van dubbelspion Frans Altena was er een totaal van 40 zielen verzameld in de pastorie van de Vredeskerk. Tezamen waren zij getuige van twee klinkende overwinningen voor de teams van ENPS en enkele spannende partijen in de interne.

Ons tweede team vermorzelde achteloos het tweede van de Volewijckers. Als ze nog altijd zo agressief zouden zijn als in de historische anekdotes van Bert Wijchgel, had er gisteren bloed gevloeid. Niet vaak zag ik een externe wedstrijd zo eenzijdig verlopen. Sanne walste vanuit zijn geliefde Spaans met groot gemak een paar pionnen van zijn opponent plat en kwam nooit meer in gevaar. Tijdnoodjunkies Erik en Jan Velde hadden nu eens een voorsprong op de klok. Niek deed het juist rustig aan maar bouwde wel in weinig zetten aan een overrompelende aanval (die wel wat eerder naar het punt hadden kunnen leiden, maar ach...). Bas kreeg een stuk cadeau. De partij daarna ook. Ron Heeneman moest als enige een beetje knokken voor de winst, maar was nergens in gevaar. Dan nog Ronald. Die maakte het bont. Hij dwong zijn tegenstander tot opgave zonder dat er stukken waren geslagen. Zelfs Bert Wijchgel, die als enige verloor, liep aanvankelijk over zijn tegenstander heen. Gefriemel in het eindspel leverde hem plots een nul op. Dinsdag 19 maart kan dit beresterke tweede bij Caïssa al kampioen worden.

Het vijfde won ook zonder al te veel problemen. Ongeveer op hetzelfde moment dat Sander zijn dame weggaf, zette Rimme de winnende aanval in tegen Frans Altena. (Wiens kruk Sanne en ik overwogen te verstoppen, want dergelijk verraad zou niet onbestraft mogen blijven. Maar we zagen nog op tijd dat hij straf genoeg kreeg van schaakgodin Caïssa (en Rimme).) Dat werd dus 1-1. Har drukte zijn tegenstander op de koningsvleugel beetje bij beetje de verdediging in en de fouten kwamen dan ook snel. 2-1. Roeland stond vervolgens licht beter in een gelijk eindspel en stelde met een remise de verdiende winst veilig. De volgende wedstrijd is tegen medekoploper en ratingfavoriet Laurierboom. Dat wordt knokken!

In de interne viel ten eerste op dat Steve bijna tien minuten nadacht over zijn eerste zet. Hij heeft een theoretische discussie met tegenstander Raf in het Hollands en hij liet de argumenten eerst in zijn verbeelding even de revue passeren. Wat volgde was een transpositie waarin de Hollands spelende Nederlander in het Frans terechtkwam tegen een Fransman. Steve in een e4-opening met wit was historisch gezien op onze club een unicum. Het werd uiteindelijk een hardbevochten remise. Het interne topbord werd bezet door Pieter die een gesloten Siciliaan opzette tegen Stefan. Stefan wilde het standaardplan van wit omzeilen met een dubieuze lange rokade, maar dat plan liep al snel spaak en Pieter kreeg een mooie verbonden vrijpion die Stefan een graat in de strot werd. Hij wrong zich er met slinkse trucs nog bijna uit, maar Pieter herpakte zich op tijd en maakte het toch nog snel af. Een laatste noemenswaardig feit is het eindspel tussen Albert en Dick.

Albert hield een paard en een loper over tegen de kale koning van Dick. Dick keek wat ongelovig toen hem duidelijk werd gemaakt dat Albert het vijftig zetten lang tot mat mocht proberen te brengen. 'Moet ik dat dan allemaal noteren? Maar daar heb ik helemaal geen zin in!' Albert probeerde het. Het lukte niet. Steve liet nog even zien hoe het moest. Eigenlijk is het heel eenvoudig. Maar ik vraag me af of ik het in een partij zou kunnen.

Het was al met al een topavond. De zoveelste voor ENPS dit seizoen! Zonder te schaken heb ik me uitstekend vermaakt en het bier smaakte prima. Om met een afwezige te spreken: Forza ENPS!

Chiel