Niet lang rokeren, maar lang niet rokeren leidt tot succes

ENPS 2 remiseert zich voorzichtig naar gelijkspel

ENPS 2 kwam maandagavond niet verder dan 4 – 4 tegen naaste concurrent Tal/DCG 4. We hebben de kans een belangrijke stap te zetten op weg naar het kampioenschap laten liggen, maar we houden alles in eigen hand.

Invaller Sanne had vrijdag ervoor al vooruitgespeeld en zich naar een remise geworsteld. De zeven basisspelers traden gezamenlijk aan. Aan de onderste borden viel op dat de tegenstanders zich netjes aan de basisregels van de opening hielden, maar dat onze jonge jongens hun koning koppig in het midden van het bord lieten staan.
Als eerste moest Theo daarvan de consequenties onder ogen zien. Zijn tegenstander kon zich niet langer bedwingen, offerde een stuk en meteen een kwaliteit er bovenop en joeg Theo's koning dan zelf maar een hoek in met wat schaakjes. Hij haalde zijn neus op voor het terugwinnen van de kwaliteit en zag Theo vervolgens een stuk erbij winnen met een slim zetje en het laatste trucje uit de stelling halen. Einde aanval, tel alle stukken en zwart verliest.
Martin trok zijn paard terug naar g8, waar het ingesloten raakte. Dit was de beslissende fout. Zijn tegenstander had het in het vervolg niet moeilijk meer. Dat Martin alsnog lang rokeerde kostte hem hooguit de mogelijkheid op tegenkansen.
(Het levert mij niettemin een titel op!)
Ook Peter had geen rokade nodig. Een laat Kf2 bood zijn a-toren evengoed de mogelijkheid zijn collega te helpen op de g-lijn. Aldaar bouwde Peter aan een vervaarlijke aanval op de vijandelijke koningsstelling. Na een lange periode van manoeuvreren met dame en paard op zoek naar de juiste uitgangspositie om de stelling te breken, sloeg hij toe. Een pionnetje en dan alle stukken afruilen, dat leek mij veilig en voldoende. Peter liet zien dat hij wel drie pionnen kon winnen en toch nog de stukken ruilen. Dit vond zijn tegenstander voldoende reden zijn koning om te leggen.
Ondertussen had Ron aan het eerste bord binnen 16 zetten remise gespeeld na herhaling van zetten.
Ronald kreeg in betere stelling een remiseaanbod dat een tijdje in overweging werd genomen. Toen bleek dat Peter ging winnen mocht hij het aannemen, want Marco stond erg goed. Maar waarom niet doorgespeeld Ronald?
Bij Niek ging het opnieuw mis. Volgens mij speelde hij niet slecht, maar een einde aan zijn lange reeks nederlagen maakte de partij nog niet. Of misschien als laatste in de serie?
Lang heb ik gedacht dat Marco zou gaan winnen. Hij had een pion gewonnen die van zijn tegenstander aanvankelijk ruim baan kreeg, maar daarna stokte de voortgang. Het was tijd een andere pion te veroveren, maar dat zag Marco niet. Zijn tegenstander had weinig tijd op de klok, maar we kregen de bibbers. Verliezen mocht zeker niet! In de slotstelling stond Marco naar mijn idee technisch verloren, maar zijn tegenstander had nog maar 14 seconden en nam het remiseaanbod gretig aan. In 14 seconden was het zeker niet te winnen!

Tal/DCG 4 1654 - ENPS 2 1743 4 – 4
Cor Groen 1716 – Ron Heeneman 1709 ½ – ½
Marlo Coolen 1717 – Ronald Post 1889 ½ – ½
Jaap Loeve 1729 – Niek Verweij 1828 1 – 0
Ben Lampe 1652 – Marco Wielemaker 1777 ½ – ½
Hans Balhuizen 1652 – Peter Kersten 1777 0 – 1
Hilbrand Bruinsma 1629 – Martin Rekelhof 1684 1 – 0
Erik Hoekstra – Theo Bakker 1668 0 – 1
Hing Ting Lai 1486 – Sanne Visser 1609 ½ – ½

Bas