ENPS 2 wint met 5-3 van Almere

Velen van u denken dat de wedstrijden van ENPS spannend zijn in een jaar dat je speelt om het kampioenschap. Echter dat is klein bier in vergelijking tot de voorbereidingen. Ik neem jullie graag mee op het avontuur dat zondagmiddag begon met een klein berichtje van Pieter. Pieter berichtte mij dat hij zich niet helemaal lekker voelde, maar wel 70% zeker zou kunnen spelen en nog veel belangrijker met de helft van het team met de auto naar Almere zou kunnen rijden. Zijn tip was om serieus na te denken over een plan B. Uiteraard sla ik als risicomanager zo’n early warning niet in de wind, maar de opties waren beperkt. Ik had namelijk al best wat moeite gedaan voor het zoeken naar invallers. Pieter was wel zo aardig geweest zijn auto beschikbaar te stellen aan het team, dus een invaller met rijbewijs zou een oplossing kunnen zijn of een andere speler met een rijbewijs en een invaller zonder. Overigens met de twee opstapplaatsen een logistieke planning van een kleine distributeur. Na een korte controle van de spelerslijst bleek dat de rijbewijzen in E2 dun bezaaid zijn en diegene die er een hebben, er al 20 jaar geen gebruik meer van hebben gemaakt. Ik probeerde een aantal invallers alsnog over te halen, maar Ronald’s Mieke was jarig en Arjen was voor een tandartsbezoek niet in Amsterdam. Op zondag liet ik het even voor wat het was, maar toen ik maandag het bericht van Pieter kwam dat het echt niet ging (ik zat op mijn werk), moest ik tussen de vergaderingen en klantafspraken door het allerbelangrijkste van de dag regelen, hoe komen we in Almere met een compleet team...... Na een hele trits telefoontjes, whatsappjes en sms-jes, belde ik uiteindelijk Ronald Post, die natuurlijk niet voor niets ere-lid van onze club is. Zonder na te denken riep hij als white knight, dat hij in ieder geval het team ‘oost’ naar Almere zou brengen. Oefffff! Daarna kreeg ik onze andere club-icoon aan de lijn, Bert, die meteen toezegde om 19:15 bij de club te zijn. Zucht! We zijn compleet en maken een kans! (bijkomend voordeel dat door alle fuss een speler er aan herinnerd werd dat er gespeeld moest worden) enfin, compleet en wel in Almere, met de belofte van Ronald dat hij als het moest ons ook weer kwam halen! Wat een grootmoedigheid op de verjaardag van Mieke!

Dan de wedstrijd, Al ging het mis in de opening bij Boudewijn, met een kwaliteit achter hield het nog de hele avond vol, maar moest zich uiteindelijk gewonnen geven 0-1. Ron Heeneman stond lang veel belovend, maar zijn stelling liep langzaam maar zeker achteruit. Ron herkende het symptoom en nam na overleg remise aan. Bert nam ook na overleg remise aan, zijn tegenstander had eigenlijk geen tijd meer, maar Bert is niet de man om op die manier te willen winnen. Arnth speelde een hele puike partij, zijn tegenstander had veel tijd nodig en na een kleine wanhoopspoging viel al snel het doek. 2-2 is dan inmiddels de tussenstand met twee borden waarop het onduidelijk is, twee er beter staan, twee ENPS-ers die op increment leven en twee nog genoeg tijd. Een kort rekensom leerde dat het nog erg spannend zou worden. Ik had in mijn partij licht voordeel gehad, maar kwam in het eindspel toch niet verder dan zetten herhaling. (2,5-2,5) Gelukkig hebben we Bas in het team. Ook hij had steeds een ietsje pietsje betere stelling op het bord, nauwelijks een voordeel te noemen. Maar hij ging er voor zitten en perste water uit een steen. Vanuit zijn tenen haalde hij het punt op het droge. (3,5-2,5) Nu speelden Jan en Eric nog allebei levend op increment in hele complexe eindspelen. De spanning van bijna onhoudbaar. Jan deed ongeveer 16 seconden over zijn zetten zodat je langzaam maar zeker zijn tijd zag weg tikken naar nul. Hij had de betere stelling maar het paardje van de tegenstander danste dapper door de stelling zodat elk moment afgelopen kon zijn,... voor Jan. Jan bleef rustig, nam de tijd voor zijn zetten en pakte met vast hand de winst. Voor de toeschouwers bijna niet vol te houden... en de winst was binnen 4,5-2,5. Terwijl Jan de winst binnen haalde was het publiek samengestroomd rond het bord van Eric. Eric had een prachtige partij op het bord, waarbij Eric het strategische voordeel had van een opgesloten loper van zijn tegenstander en zijn tegenstander het initiatief en de tactische kansen. Het was echt ongenadig spannend en de kansen gingen op en neer. Dan weer was Eric aan de winnende hand en dan weer van tegenstander. Na een loperoffer leek het gedaan te zijn met Eric, maar Eric telde de paardzetten, zag een schaakje tussendoor en keepte de doorgebroken pion, even leek het gewonnen, maar uiteindelijk dus remise. Kei en kei hard gewerkt en niet voor niets, het laatste halfje maakt E2 de koploper in de poule! En zoals Frank de Boer altijd zei: een beter doelsaldo is een wedstrijdpunt waard. Hebben!

Overigens is onze volgende wedstrijd tegen de nummer 2 van de poule; Amsterdam West. Het zou wel eens de seizoenskraker kunnen zijn. Later meer daarover....

Voor nu even nagenieten van een mooi avontuur.
Forza ENPS 2!
Kees