Ongekend ENPS succes in Weesp

UPDATE ZONDAG 17 DEC: lees hier het verslag van de organistie, met standen en vele details

 ENPS kwam, zag en overwon
12 schakers van ENPS speelden mee in het open kampioenschap van Weesp. We kwamen vooral voor de gezelligheid want er deden kanonnen als Juan de Roda Husman (2230) Jack Blanchard (2214) en Mariska de Mie (2074) mee. Alleen onze Wim Luberti (2096) werd vooraf enige kans op de hoofdprijs toegedicht. Hoe anders liep het! Peter Nitschke en Kees Bakker eindigden gedeeld eerste met 6 uit 7, Peter werd op weerstandspunten zelfs kampioen en Kees derde.

(Peter N. kampioen van Weesp
Kees en Michiel piekten ook) 

Diverse andere clubgenoten deden het ook erg goed, er waren prijzen voor:
   Michiel Smit 5/7
   Wim Luberti 4½/7
   Ailko van der Veen 3/7
zij ontvingen een fles wijn omdat ze de meeste weerstandspunten hadden van de deelnemers met gelijk aantal punten. Supporters waren er ook: Bert, Roeland en Ron H waren afgereisd voor morele steun en vergezelden ons nadien naar de pizzeria en het café. Weesp is zeer pittoresque, echt de moeite van een bezoek waard. Maar voor het bruisende uitgaansleven, zelfs op een zaterdagavond, hoef je er niet heen. Hier de stand aan kop en daarna die van de ENPSers:

Nr  Name              Score  WP    SB
1   Peter  Nitschke   6      32    26    
3   Kees  Bakker      6      29,5  24    
7   Michiel  Smit     5      31,5  21    
14  Wim  Luberti      4,5    31,5  19    
19  Eric  v  Rijkom   4,5    25    13,75  
20  Johan  vd  Maas   4,5    25    13,75
25  Niek  Verweij     4      27    14    
31  Arjen  Wiering    4      25    12    
37  Martin  Rekelhof  3,5    26,5  10,25    
39  Albert  de  Roo   3,5    22,5  9,75  
43  Ailko  vd  Veen   3      25,5  10
64  Victor  Bartman   2,5    18,5  3,5 
(75 deelnemers)

(Er was een enveloppe met €150,- voor de winnaar)

(plaats drie was goed voor €50,-)

Niek

PS

Er was nog een incident waar ik een maximaal dubieuze rol in speelde. Bijna had ik voor een deel ons feestje verknald.

In ronde 4 moest Kees tegen een jonge jongen. Ik was al klaar en keek toe. Koploper Kees had het betere van het spel maar het was nog heel spannend. De partij was driekwart opweg, er was nog niet eens tijdnood maar de jongen zette zijn eigen koning schaak.

Voor het toernooi hadden we het reglement nog doorgenomen. Johan las een paar belangrijke punten voor, o.a.: "Wanneer de tegenstander een zet doet, die volgens de spelregels niet is toegestaan, kan men direct de partij claimen."

De spanning van Kees' partij was me duidelijk teveel. Ik riep namelijk onmiddellijk: "illegale zet!!". Waarop het jochie zei "dat mag u helemaal niet zeggen". Naast hem zat een ander jochie, en die zei "nee, dat mag u helemaal niet zeggen, meneer". De klok werd stil gezet, arbiter erbij. Gevolg was dat het spel verder ging, het jochie mocht een andere zet met zijn koning doen. Kees natuurlijk op zijn minst geïrriteerd en uit zijn concentratie.

Mijn schaamte was onbeschrijflijk groot. Ik liep naar buiten, trok een lantaarnpaal uit de grond en begon in de kantine iederen te vertellen hoe dom ik was, ondertussen met mijn handen mijn hoofd slaand. Maar na een tijdje viel er een kwartje bij me. Ik zocht de arbiter weer op en zei: "wat nou als ik niet voor Kees, maar voor de jongen was geweest? Dan zou ik hem van zijn verlies hebben afgeholpen door dit te roepen"

De arbiter was even stil, en zei: "ach ja, ik had ook eigenlijk niks besloten. Ik heb geluisterd naar de spelers en hun voorstel hoe het op te lossen. En daar ging ik mee akkoord. Zo gaat het eigenlijk altijd." en daarna lachend: "maar verder heb je gelijk, ik had inderdaad geen speler moeten bestraffen, maar jou"

Ondertussen was Kees nog aan het spelen, inmiddels wel in gierende tijdnood. Paard en pion tegen Paard alleen. Kees met de pion meer. Is natuurlijk bijna niet te winnen. Paard slaat pion is remise. Dus een wirwar van schaakjes en absurde zetten volgde. En ja, jochie zette weer zijn koning schaak. Kees zag het niet, speelde notabene zijn paard de andere kant op. Seconden later won Kees op tijd. Gelukkig, met de schrik vrijgekomen, eind goed al goed. En Kees was niet eens boos op me.