ENPS1 - VAS2 werd ook 4-4

Het werd vrijdag 1 novembver 2019 bij ENPS1-VAS2, net als gisteren bij Chelsea-Ajax, 4-4. Zo waanzinnig veelbewogen emotioneel als de voetballers het maakten was het niet. Maar toch leek het er een klein beetje op: we hadden vooraf ingezet op winst, we waren in deze SGA-wedstrijd de favoriet, het leek nog even slecht af te lopen, maar we kwamen uiteindelijk met de schrik vrij.

In een inmiddels goede Ajax- en ENPS-traditie (we doen de laatste jaren namelijk niet anders) hadden we vooraf een record gebroken: ENPS1 was sterker dan ooit. We waren niet eens op volle kracht (oud kampioen Peter Hoekstra was verhinderd) maar stelden een achttal met gemiddeld 2107 Elo op. Dat is ongehoord en niet eerder vertoond! Ik stel onze kampioenen even aan u voor:

1 Daan Zult       2312 (NIEUW! en toekomstig kampioen, 
                        want hij speelt ook intern mee)
2 Wim Luberti     2172 (NIEUW! en levende legende, hij wint al vanaf de
                        jaren 70 regionale- en amsterdamse toernooien)
3 Aran Köhler     2149 (oud-kampioen, link)
4 Tom Bottema     2147 (markante persoonlijkheid van beroep, link)
5 Ardin Bosboom   2100 (de huidige kampioen)
6 Dirk vd Meiden  2058 (NIEUW! en superenthosiast, hij gedraagt 
                        zich alsof hij al jaren bij ENPS is)
7 Peter Nitschke  1980 (oud-kampioen)
8 Kees Bakker     1937 (oud-kampioen, bevlogen invaller)

De wedstrijd: Aran won snel, in 16 zetjes. Het leek de vrije trap van Promes wel. De tegenstander zag een vorkje over het hoofd, het werd een schot in eigen doel:

Maar het werd al heel snel daarna 1-1, Dirk stortte zichzelf in het zwaard, precies als de strafschop veroorzaakt door Veltman. Dit ongeval had trouwens niets te maken met een vroeg op de avond genuttigd speciaalbier, want die gebruikt Dirk ook bij (snelle) overwinningen, zoals o.a. in de vorige wedstrijd bij Amsterdam West.

Invaller Kees vroeg of hij remise mocht maken, wat hij zeker mocht, we leken namelijk heel aardig te staan. Tom won, naar analogie van Donny vd Beek (en het staat daarmee 3-0 in de onderlinge Bottema-Van Vuure). Maar daarna werd het dus lastig, het ging van kwaad tot erger, twee rode kaarten volgden: Peter N verloor, Daan verloor (geheel onnodig leek me, hij stond lang mooi) zodat we met nog twee partijen te gaan 2½-3½ achter stonden.

De avond liep op zijn einde. Wim en Ardin waren nog bezig. Ik hoorde een teamgenoot zeggen dat Wim slecht gestaan had, zelf ontkende hij dat later, maar wellicht kwam dat door de adrenaline, Ten Hag was zelf geloof ik ook niet meer helemaal loepzuiver in zijn oordeel na afloop daar in Londen. Toen ik ging kijken speelde Wim in elk geval een voordelig eindspel uit tot winst.

Maar Ardin stond wél erg slecht... de laatste minuten tikten weg... we leken te gaan verliezen (5-4 voor Chelsea?? ... nee! de VAR keurt af!) Onze kampioen Ardin, ik heb hem het vaker zien doen, herrees uit de dood en sleepte het halve punt, en dus de 4-4 eindstand uit de as.

1  Daan Zult       2312  Ed Baarslag       2192  0  1
2  Wim Luberti     2172  Ticho Cornelisse  2059  1  0
3  Aran Kohler     2149  Milan Ramer       2101  1  0
4  Tom Bottema     2147  Joris van Vuure   2088  1  0
5  Ardin Bosboom   2100  Jan Roebers       2145  ½  ½
6  Dirk vd Meiden  2058  Jos ten Hacken    2035  0  1
7  Peter Nitscke   1980  Charles Molin     1766  0  1
8  Kees Bakker     1937  Elco Hakvoort     1935  ½  ½ 

De amsterdamse voetballers staan net al ons eerste ondanks het puntverlies bovenaan:

(oké, wij bijna bovenaan dan)

Niek