Team laat captain in de steek
Ik had er wel zin in, in die Zilveren Beker. Ik had een droomteam samengesteld met Mark, Niek, Boudewijn en mij. Met dat team kun je toch iedereen aan? We kunnen de beker wel winnen!
We moesten de eerste ronde uit tegen Oosten-Toren, gisteravond. Iedereen zegde toe dat hij kon.
Oosten-Toren had een bekeravond georganiseerd: Hun Gouden, Zilveren en Bronzen Bekerteams speelden tegelijk. Het Gouden Team speelde tegen Laurierboom, met Steve.
Wij waren zonder Mark, toch afgezegd, grrr, en Niek, die kon ook toch niet, een foutje, grrr.
Geen nood, ik had nog twee reserves: Ron en Jeannot. Die willen altijd graag spelen.
Ze zijn misschien iets minder stabiel, maar met hen erbij maakt het team nog steeds goede kans! Vierde bordspeler Boudewijn moest nu wel doorschuiven naar het veel belangrijkere bord 2. Zou hij die verantwoordelijkheid wel aankunnen?
We waren nog maar amper begonnen of Boudewijn naast mij stond mat, grrr. Hij had zijn koningsvleugel niet ontwikkeld maar wel zijn damepaard geruild en zijn loper op g4 zet gevolgd door e7-e6. Er volgde c2-c3 c6-c5 Da5 schaak. De koning moest het open veld in want Dd7 ging niet wegens Dxd7 schaak Kxd7 Pe5 schaak en Pxg4. En nu volgde een dodelijke koningsaanval, zoals ik al had verklapt. Tot zo ver de inbreng van mijn gedroomde teamgenoten!!!
Dan moest ik het zelf maar doen. Ik besloot de beuk er in te gooien met 10. Dd3 en 11. f4. Echt waar, zo ver was ik nog maar. Toegegeven, mijn tegenstander was wel 10 minuten te laat gekomen.
Enigszins geholpen door zijn wat onhandige spel in de opening kon ik het initiatief grijpen. Ik kon de aanval gaande houden en het punt op overtuigende wijze binnenhalen.
1-1 en licht voordeel voor ons, want wij wonnen op bord 1.
Eerst even de overwinning vieren met een biertje en dan maar eens bij Ron en Jeannot kijken.
Twee remises of winst voor Ron is genoeg, maar Ron mag absoluut niet verliezen!
Jeannot stond goed, zei hij. Twee pionnen voor. Helaas zorgde Steve voor een domper op de feestvreugde. Hij meende te moeten melden dat Ron verloren stond, nog voordat ik op weg kon naar de bar.
Terug van de bar zag ik dat Ron drie pionnen voor stond, maar zijn paarden stonden al in het slachthuis: een op h2 en een op a2. Een mataanval over de h-lijn dreigde, het zag er niet goed uit.
Jeannot kon afwikkelen naar een eindspel met twee torens en twee witveldige lopers, keurig verdeeld over de strijdende partijen uiteraard, maar met twee vrijpionnen op de a en de b-lijn.
Helaas liet hij die staan op a7 en b7 en ging tot mijn frustratie wat priegelen met zijn toren. Het deed er eigenlijk ook niet zo veel toe. Remise was voldoende aan dit bord.
Nadat de pionnen eindelijk gingen lopen, bleek de tegenstander een tegenaanval te hebben opgezet die goed genoeg was om hun opmars te stuiten en remise af te dwingen, mede gezien het feit dat Jeannot te weinig tijd had bewaard voor deze fase.
Ron vocht voor wat hij waard was, gaf zijn dame voor twee torens maar zijn stelling was een schietschijf. Links en rechts ging er het een en ander af en hij kon zijn stukken niet met elkaar laten samenwerken. Na een dubbele aanval gaf hij op, want hij kon alleen met het ene het andere verdedigen door de toren zo te plaatsen dat hij het matje zou toestaan met koning tussen twee torens aan de rand en de vijandelijke dame er op korte afstand recht tegenover.
Waarom heeft dat geen mooie naam, Texels mat of zo voor mijn part? Alleen die stomme openingsvariantjes geven ze maar een naam.
Oke, gefeliciteerd, Oosten-Toren heeft gewonnen. We liggen eruit.
Gelukkig is dit initiatief van de SGA een groot succes. We mogen het vast volgend jaar nog eens proberen. Als pleister op de wonde hierbij mijn partij.
Bas
