In Memoriam Theo Hendriks

We are such stuff as dreams are made on
And our little life is rounded with a sleep.

Met dit citaat van Shakespeare begint Theo's boek And all the rest of it. Deze uitspraak van Prospero wordt vaak gelezen als: Het leven is zo voorbij. Helaas is dat voor deze oud-ENPS'er het geval gebleken. Hij was al geruime tijd ernstig ziek. Op woensdag 7 november is hij vredig heengegaan.
Toen Theo op de club verscheen, bracht hij heel wat leven in de brouwerij. Hij speelde openingen waar grootmeesters zich niet aan wagen, omdat ze als dubieus of zelfs weerlegd te boek staan.

Zo speelde hij graag het Fajarowiczgambiet, een variant in het Boedapestgambiet die als nog incorrecter dan de hoofdvariant wordt beschouwd. En tegen e4 speelde hij graag het Lettisch gambiet. Hij wist dat dit volgens sommige taalpuristen het Lets gambiet heet, maar hij bleef het het Lettisch gambiet noemen. Niet uit onwetendheid (hij was literair vertaler en schrijver, hij wist heel goed hoe het hoorde) maar omdat hij nonconformistisch was en graag plaagstootjes uitdeelde. Op de clubavond ging hij na de partij met normale bedenktijd graag snelschaken, en zeker als hij en zijn tegenstander wat aangeschoten waren, ging het vuurwerk op het bord dan vergezeld van het nodige verbale vuurwerk.
We zijn een tijdje samen captain van het vierde team geweest. Ik denk met genoegen terug aan de keren dat we overlegden. Steevast in een kroeg (doorgaans Mulligan's). Tussen het drinken, schaken en praten over van alles en nog wat door (hij vertelde graag hoe hij veteranenkampioen van Overijssel werd), bedachten we de opstelling en spraken we af wie het verslag zou schrijven. Ik vind het jammer dat hij niet meer wedstrijdverslagen heeft geschreven, want zijn barokke, ietwat hyperbolische schrijfstijl en zijn gevoel voor humor bevielen mij zeer.
Toen ik naar Middelburg verhuisde, verwaterde het contact. Nu ik dit nieuws gehoord heb, komen de herinneringen terug. Zijn verhalen over vertalen, onze gelagen en ons gelach, onze snelschaakpotjes die nooit correct waren en ook nimmer saai… and all the rest of it. Hij ruste in vrede.

Arjan van Tuijl