Na
de nederlaag in de eerste ronde bij KLM/Pegasus had het derde team iets
recht te zetten. Een bezoek van WSC 1 uit Weesp, dat vorig jaar verrassend met 7,5-0,5 werd verslagen, moest ons die kans gaan geven. Het
gevoel van die nederlaag dreunde blijkbaar nog na in Weesp, want er
konden slechts 5 ‘dapperen' gevonden worden om de reis naar de Pijp te
ondernemen (of was het de griep...?). Jammer natuurlijk voor de eerste
drie borden Eric van Rijkom, Ron Heeneman en Martin Randt, die de zieke Pieter Oldenhove
verving. Gelukkig waren de gasten zo netjes om op tijd te melden dat ze
niet compleet waren, zodat Eric, Ron en Martin nog in de interne konden
werden geloot.
Ailko v/d Veen tikte als
eerste een regulier resultaat binnen, remise tegen een sterke speler.
Er werd in de partij tegenovergesteld gerokeerd, maar echt scherp wilde
de partij niet echt worden, volgens mij. De tegenstander had een
dubbelpion maar een echte zwakte bleek het niet te zijn: 3,5-0,5. Martin Rekelhof
trok de zege voor het team over de streep in een toch wel typische
opening voor Martin: met lang veel pionnen op het bord. Martin had een
actievere loper dan zijn tegenstander, dus een remise-aanbod werd
wijselijk afgeslagen en 5 minuten later was het mat achter de paaltjes:
4,5-0,5.
Kort daarna kreeg Michiel Smit
een remise aanbod van Peter Wijnand, met een rating van 1973 de sterkste
tegenstander. Michiel was in een Franse opening een kwaliteit achter
komen te staan, maar de vijandelijke dame was behoorlijk in haar
vrijheid beperkt op het veld h8, wat Michiel de kans gaf om zich terug
in de partij te knokken. Wellicht stond Michiel zelfs wel iets sterker
in een eindspel met 3 kleine stukken tegen een loper en een toren, maar
gezien de hem resterende tijd, was een remise een uitstekend resultaat:
5-1. Ikzelf was redelijk uit de opening gekomen door 2 stukken van mijn
tegenstander tot passiviteit te dwingen. Ik zag een goede combinatie die
mij een behoorlijk voordeel zou opleveren, maar draaide heel slordig de
zettenvolgorde om. De 2 passieve stukken kwamen tot bloei wat mij een
kwaliteit en later ook de partij kostte: 5-2. Theo Bakker bracht
de eindstand het bord. Onder het motto “Als je een goede zet ziet, zoek
dan naar een betere!” (Dr. Emanuel Lasker) negeerde Theo de mogelijkheid
om een kwaliteit op voorsprong te komen. In plaats daarvan sloot hij de
andere toren in en was het nog slechts een kwestie van het uitspelen
van de partij binnen de toegestane tijd. Van het spelen in tijdnood
wordt Theo, itt zijn teamcaptain, al lang niet nerveus meer: 6-2.
Donderdag 21 december mogen we weer aan de bak, tegen VAS 4, de op papier sterkste ploeg uit de competitie.
Arjen
PS Niek: Ook WSC heeft weer, net als vorig jaar, een mooi verslag gemaakt. Mét fragmenten en analyses van alle gespeelde wedstrijden!
Arjen
PS Niek: Ook WSC heeft weer, net als vorig jaar, een mooi verslag gemaakt. Mét fragmenten en analyses van alle gespeelde wedstrijden!
Mooi verslag Arjen!
BeantwoordenVerwijderen