|
De kampioenswedstrijd van ENPS 3 |
Jongstleden vrijdag trad het derde aan voor een allesbepalende match tegen Amsterdam West 4. Erop of eronder, winnen zou leiden tot een denderend kampioenschap, alles daaronder (gelijk of verliezen) zou de eindoverwinning aan West laten. Het zou spannend worden sowieso, maar daarnaast was er meer te genieten: Aran speelde tegen Peter H in een aparte ruimte, onderin de competitie mochten Wijnand en Rob zich met elkaar meten, en wat zou Michiel Smit laten zien tegen de routinier Bas Jonkers? Zo waren er maarliefst elf interne partijen, die ik helaas niet allemaal heb kunnen volgen. En als klap op de vuurpijl begon de kampioenswedstrijd met een vol punt achterstand – de vooruitspelende Martin en Ron H verzamelden de week ervoor een halfje uit twee. Het zou dus lastig worden, en dat werd het inderdaad.
|
ENPS rook kansen |
Het begon rustig. Bij de partij van Theo werd behoedzaam afgetast, lange tijd stond er nog een complete verzameling stukken op het bord. Desondanks positioneel voordeel voor Theo, zij het met een forse achterstond in tijd. En ook bij Ailko stonden alle stukken er nog, maar hij stond juist voor in tijd. Peter K leek goede kansen te hebben, met veel actieve stukken en tijdvoordeel.
Tussentijds rapporteerde Niek mij: Ailko staat goed, Marco gaat winnen, Ronald heeft aanvallend spel. En Marco ging ook winnen en trok de stand daarmee op gelijke hoogte. Het zou een echte wedstrijd gaan worden! ENPS rook kansen, terwijl de supporters voor West binnenstroomden.
Intern gingen Jonkers en Smit gelijk op, maar het pleit zou uiteindelijk in het voordeel van Bas worden beslecht. En wat deden Hoekstra en Köhler? Geen idee - het ging mijn inzichten ver te boven - maar het zag er spectaculair uit. Dames in de strijd en lange tijd geen rokade te bekennen.
|
Jonkers en Smit |
In de externe wedstrijd ondertussen, hield Theo stug vol: alles bleef op het bord met een voor hem betere stelling, maar de tijd?!? Kansen leken mij op dat moment klein dat hij het nog ging redden. Arjen zag er beter uit: materiaal gelijk maar met een gevaarlijk paard op e6. Was hij op dat moment heer en meester? Zat er misschien een beslissend offer in op de koningsvleugel? En Ronald? Mwah, met twee pionnen achter leek dat moeilijk te worden.
Ondertussen, elders in het pand, nam Rob een pionnetje op Wijnand, een voordeeltje dat hij niet meer uit handen zou geven. Aran dreigde aan diverse kanten en dwong Peter tot een wandeling met zijn koning. Het zag er slecht uit, en dat was het ook. Mat op f3, winst voor Aran en de strijd om het periodekampioenschap gaat nog spannend worden. Een interessante partij die je in het bericht hieronder kunt nalezen.
|
Arjen remise, Theo won |
Toen was er plots even wat tumult. De tegenstander van Ailko gooide, per ongeluk, een aantal van zijn stukken omver. Was dat een voorteken? Ailko stond toen zeker beter, maar was het ook voldoende? Want Ronald verloor, en zo stond West opnieuw op winst... Daarna ging het snel: Theo nu écht in tijdnood maar liet zich schijnbaar niet van zijn stuk brengen, Ailko nog steeds goed, Arjen was spannend. De ontwikkelingen bij Peter Kersten gingen helaas aan mij voorbij, maar uit de eindscore moest ik opmaken dat hij zijn partij verloor.
En toen – help! – Ailko verloor zijn dame en opeens was het voorbij. Hij hield nog wel remise (nog een hele prestatie) maar West kon nu niet meer verliezen. Ergens later, de strijd liep op zijn eind, moest Arjen genoegen nemen met remise, maar won Theo, dat dan weer wel. De stand eindigde daarmee op 3,5-4,5 in het voordeel van de bezoekers. Amsterdam West 4 is daarmee verdiend kampioen, bij deze nogmaals zeer van harte gefeliciteerd!
Achteraf vatte teamcaptain Arjen het allemaal sportief op, zo kon ik opmaken uit zijn commentaar aan de keukentafel. Een goed gemotiveerd derde had in zijn ogen over het hele seizoen fantastisch gepresteerd, ruim boven ratingniveau. En tsja, Amsterdam West was de verdiende winnaar. Zo doe je dat dus, je een waardig verliezer tonen.
Al blijft het natuurlijk jammer dat het net niet lukte om kampioen te worden, er komen nog kansen. 18 mei, bekerfinale (bij Amsterdam West!) en het vierde aan de slag bij Oosten Toren, ook om het kampioenschap. Houdt dat in de gaten, het wordt een spannende maand!
Rimme