ENPS 5 zwijnt en komt aan de leiding na winst op Laurierboom 3

Gisteravond troffen ENPS 5 en Laurierboom 3 elkaar in 'Cafezinho' aan de Laurierdwarsstraat. Leuk koffiehuisje met klasse broodjes, waar het derde van café Laurierboom naar uitwijkt voor de thuiswedstrijden.
 
Vier tegen vier, ik herhaal het nog maar een keer, en deze avond stonden de kampioenkansen op het spel. Beide teams hebben evenveel matchpunten, maar Laurier gaat met een fikse schep extra bordpunten aan de leiding. Gelijkspelen was dus geen optie!

Fleurige stropdas

Laurierboom arriveerde op volle sterkte, aangevoerd door Gerard Sanders die, met fleurige stropdas en dito glimlach, plaatsnam achter bord 1. Sanders heeft zo'n 1850 ratingpunten; aan onze Dick (1520) viel de twijfelachtige eer ten deel een weerwoord te verzinnen. Naast Dick zat Har (1608), met zwart, tegen Schmidt die geen officiële rating heeft, maar wel op een hoger bord schaakt dan zijn teamgenoot Frederiks, met een rating van 1750. Daar mocht ik (1426) dan weer tegen, terwijl ons laatste bord voor ENPS werd bezet door Sander (1522) die het opnam tegen Paul de Lange (1514) – het enige bord dus met gelijkwaardige bezetting.

De kansen voor ons team leken bij aanvang daarom minimaal, om niet te zeggen nihil! Was dat misschien de reden dat ik na 21 zetten overwoog remise aan te bieden? Het doel van de avond was toch winst, hoezo remise?!? Wilde ik misschien vooral mijn eigen hachje veiligstellen omdat ik de teamkansen heimelijk al had opgegeven? De vraag is moeilijk achteraf te beantwoorden, maar ik spiegelde mijzelf voor dat remise tactisch winst betekende, gelet op het puntenverschil. Doorspelen zou optisch bezien misschien verantwoord zijn – materiaal stond gelijk – maar wat waren mijn vooruitzichten nou werkelijk? Daarbij meende ik dat een afgeslagen remiseaanbod psychologisch zeker in mijn voordeel zou uitwerken. Leg een remiseaanbod naast je neer, en je verplicht jezelf de partij te winnen. Dus... vooruit dan maar! Soms moet je eerst een stukje aan je doel voorbij lopen, om pas daarna te kunnen scoren.

Na lang nadenken besloot Frederiks op het aanbod in te gaan en zo stond het 1/2-1/2. Voor mij eigenlijk nog een beetje onverwacht, maar hij had de stand op de overige borden goed bekeken. Daar zag het er bepaald gunstig uit voor de Laurierboom. Dick had het, zoals verwacht, zeer moeilijk en stevende af op verlies, maar ook Har stond in de verdrukking. Met een vervelend doorgeschoven pionnenpaar dat drukte op zijn koningsstelling en met een mataanval op til, leek zelfs remise niet meer haalbaar. Hoewel de tegenstander van Sander op het nippertje stukwinst over het hoofd zag en daarmee de partij op bord vier in evenwicht liet, kon de winst De Laurierboom nauwelijks meer ontgaan.

Maar misschien was die gemiste kans van de tegenstander van Sander achteraf wel het keerpunt. Terwijl Sander gunstig kwam te staan (zeer ruim tijdvoordeel + materiaalvoorsprong) beging de tegenstander van Har een kolossale fout. Terwijl zijn aanval al wat vaart had geminderd, verwaarloosde hij ook nog eens de dekking van zijn loper. Har zag zijn kans en sloeg onmiddellijk, met schaak en zicht op een volle toren. Desastreus voor wit, en Schmidt gaf beteuterd op. Plotseling had ENPS de beste kansen, met 1,5 – 0,5 in ons voordeel en een bijna zekere winst op bord vier.

Daar is nadien geen verandering meer in gekomen. Opmerkelijk was nog wel de verbazing van Dick bij de blijdschap van ENPS – ondersteund door supporters Steve, Sanne en Arjan – toen Sander de winst binnen haalde. Dick bleek helemaal niet te weten dat Har had gewonnen en verkeerde dus in de veronderstelling dat de wedstrijd al verloren was gegaan. Hij schaakte op het cruciale moment van Har in tijdnood en de uitslag was niet tot hem doorgedrongen. Dick. Klein foutje van mij natuurlijk, ik had hem als teamcaptain even moeten informeren. Zo blijkt maar dat zelfs met vier man in het kleine Cafezinho de communicatie nog problemen kan opleveren.

Niet getreurd, er staan ons nog slechts twee wedstrijden te wachten tegen kandidaten onderuit de ranglijst, en onze voorsprong op de nummer twee bedraagt nu twee matchpunten. Maar omdat ik nog ongelovig aankijk tegen het onverwachte resultaat van gisteren, krijgt het opgeleefde optimisme maar moeizaam vat op mij. Niettemin kan het haast niet meer misgaan, zo lijkt het althans...

Grrrrrrrrrrimme ;)