ENPS 2 KAMPIOEN

ENPS leert jeugd van VAS opnieuw een lesje
Van tevoren was ik nog wel een beetje nerveus. Drie sterke spelers zaten in het buitenland (Peter belde zaterdag op dat door de aswolk zijn vliegtuig niet ging) en Ronald verzocht mij een reserve achter de hand te houden. Hadden we het nou maar tegen Tal/DCG afgemaakt! Nu was het afwachten hoe sterk de jongens van VAS waren geworden.
Ronald kwam uiteindelijk toch. De invallers logenstraften mijn zorgen al snel. Sanne gaf het goede voorbeeld door zijn tegenstander, een jonge bekende, want eerder won Sanne ook namens ENPS 3 van hem tijdens de wedstrijd tegen VAS 9 (toen ENPS al met 7-1 won), met een dubbele aanval op koning en toren te verschalken.
Ducks partij was even later abrupt afgelopen toen op de sterk bezette open h-lijn na Th2! De dame moest wijken waarna de toren op h8 verloren ging.
Ook Amédée was relatief snel klaar. In een wilde stelling met dame tegen twee stukken en elk nog veel andere stukken ging hij niet mat, maar viel wel vrij veel stukken tegelijk aan. Terwijl hij tegen mij grapte wegens alle complicaties remise te gaan aanbieden, besloot de jongen terecht op te geven.
(Klik op de foto om de stelling te bestuderen. Bas en ik keken naar de variant 1... Dxh4 2. Lxh4 Pxd2 3. Kxd2 Kxd7, maar Amedee speelde rustig 1... Dg6 waarna de tegenstander opgaf. -NV )
Tussendoor had Niek zijn seizoen na vier nullen achter elkaar positief afgesloten. Hij dreef zijn tegenstander naar de hoek h8 en nog verder. Alleen een toren stond wat verloren op a8, als een bom in een Stratego-stelling. Niek speelde g5 op naast h5, en de pionnen op g6 en h6 stonden beide gepend! Toen de arme jongen, die al een tijdje een beteuterde gelaatsuitdrukking vertoonde, van het bord dreigde af te vallen, besloot hij op te geven.
3-0, een goed moment om remise aan te bieden, dacht Ronalds tegenstander, die het Ronald knap lastig had gemaakt. Ronald wachtte even af en incasseerde toen het beslissende halfje.
Theo boekte een vrij eenvoudige overwinning. Het lastigste was nog dat hij bijna al het denkwerk moest doen. De jongen had aan een half uur genoeg, dat is zijn speeltempo. Het was niettemin onvoldoende tegen de zeven kwartier van Theo.
Het kampioenschap was een feit en we begonnen alvast met ons feestje, iets te luidruchtig misschien in ons enthousiasme. Met excuses aan VAS en de overige spelers!
Martin nam zoals gebruikelijk genoegen met een passieve opstelling. Het is lastig zijn verdediging te doorbreken en zijn tegenstander liep zich dan ook vast. Dame op g2 en loper op h3? Nou en, niets aan de hand. Martin had toch niet gerokeerd. In het vervolg viel Martin uit, zag een remiseaanbod afgewezen en twee zetten later een koning aangeboden. Mat!
Het wachten was op Marco, want er moest een teamfoto gemaakt worden van de kampioenen. Uiteindelijk kwam hij geestdriftig melden dat hij een vorkje had.
Hiermee kwam de balans op zeven overwinningen en een winnend halfje.
Als ik achteraf naar het team van gisteravond kijk, ziet het er eigenlijk wel heel erg sterk uit. Ga maar na: 7 van de acht spelers zijn Kandidaat Kanjer! Alleen Niek heeft een rampzalig seizoen achter de rug.
Er was dus geen beginnen aan voor VAS 8.

Het werd nog erg gezellig en het feest werd 200 meter verderop voortgezet, bij Ronald thuis.

VAS 8            1657 – ENPS 2           1734 ½ – 7½
Elco Hakvoort    1573 – Marco Wielemaker 1777 0 – 1
Elmer van Eeghen 1643 – Ronald Post      1889 ½ – ½
Jochem Scheepers 1709 – Niek Verweij     1828 0 – 1
Daan van Ingen   1693 – Amédée Souquet        0 – 1
Freddy de Greef  1782 – Duck Wals        1680 0 – 1
Karel Geeraedts  1540 – Martin Rekelhof  1684 0 – 1
Milo Cornelissen      – Theo Bakker      1668 0 – 1
Enno Willigendael     – Sanne Visser     1609 0 – 1

Bas