Hartroerend
Door griep en andere pech moesten we een beroep doen op een paar invallers. Kjell Bottema hoorde pas op de avond zelf dat hij tot de gelukkigen behoorde. Onze trotse voorzitter en zijn zoon vielen elkaar opgetogen in de armen - een hartroerend tafereel, waarvan helaas maar weinig mensen getuige waren. Jammer genoeg eindigde Kjells debuut in het tweede in een anticlimax. Zijn tegenstander, ook al met griep, kwam niet opdagen.
Daarmee was de stand al aan het begin van de avond 1,5 - 0,5 in ons voordeel, want Michiel Smit had vooruitspelend remise gemaakt tegen Hemmo ten Hoor.
Kwaliteitsoffer en torenlift
Invaller Boudewijn van Beckhoven voegde het eerstvolgende punt toe. Hij bracht na een kleine twintig zetten een klassiek kwaliteitsoffer op f6. Zijn tegenstander kon mat alleen voorkomen door de dame te geven en gaf op.
Het volgende punt kwam voor rekening van Jildo Kalma. Hij was een kwaliteit voorgekomen, maar kampte met een onderontwikkelde damevleugel. Er volgde een gevecht rond de zwarte pion op d5. Wit veroverde het ding, maar moest vervolgens vaststellen dat een venijnige zwarte torenlift hem een stuk kostte.
De stand: 3,5 - 0,5. De resterende borden gaven geen van alle reden tot zorg en het moest raar lopen wilden die niet nog tenminste een punt en de overwinning opleveren. En inderdaad.
Plusremises
Invaller Eric van Rijkom scoorde een plusremise. Zijn tegenstander, de onstuimige Peter Elisen, had een stuk voor twee pionnen geofferd en begon een aanval op de koningsvleugel, die Eric vrij gemakkelijk opving. Een ingewikkelde stelling en weinig tijd brachten hem ertoe remise aan te bieden.
Kees Bakker speelde zijn geliefde opening, de Siciliaanse Kan, maar kreeg te maken met een huisvariantje van zijn tegenstander, namelijk het zeer ongebruikelijke: 1 e4 c5 2 Pf3 e6 3 d4 cd4 4 Lg5. Kan niet goed zijn, zou je zeggen, maar wat te doen? Kees reageerde met 4 ... Da5+ en bereikte uiteindelijk een stelling waarin hij drie pionnen voor een stuk had, een solide centrum en een vrijpion op d4. Het vervolg resulteerde in een plusremise die onze overwinning in de match bezegelde: 4,5 -1,5.
Steve Michel bracht een Italiaanse opening met c3 en d3 op het bord. Er ontstond een strijd om het sterke veld d5, waarbij nogal wat stukken, eigenlijk alle, werden geruild. Het resulterende pionneneindspel zag er goed uit voor Steve. Hij had een vrijpion op d5, terwijl zijn tegenstander nog maar moest zien er een te kweken uit zijn pionnenmeerderheid op de damevleugel. Maar uiteindelijk was het toch remise.
Aalglad
Dan Stefan Lehmann, met zwart aan het eerste bord. Zijn tegenstander, Rafiek Mohamedjoesoef, had hem flink in de problemen gebracht en was aan het winnen met een vrijpion op d5, gesteund door een broeder op e5 en de doeltreffend samenwerkende dame en toren op de c-lijn. Stefan nam zijn laatste kans waar met een actie van dame en paard tegen de licht kwetsbare witte koning. Volgens Stefan had wit die aanval wel kunnen afweren om alsnog te winnen, maar was dat met een minuut op de witte klok teveel gevraagd. Remise - een aalgladde ontsnapping.
Victor Bartman
