laten nog even weten wie het is het eerste bord van het 5e team
roterende banner
vrijdag 8 november 2019
schema van de interne competitie
Beste clubgenoten,
Mijn excuses voor het laat doorgeven
van het interne schema. Ik hou me voor dit jaar aan het beproefde recept
van mijn voorganger. We hebben dus eind van deze maand het eerste deel
van een 2-delige Rapidcompetitie (29 november). Daarnaast hebben we het
Koppelschaak toernooi (3 januari) om 2020 mee te beginnen. Half februari
kunnen we een nieuwe Blitz kampioen kronen (14 februari) en tegen het
einde van het seizoen het tweede deel van de Rapidcompetitie (10 april).
Helaas kunnen we 17 april geen gebruik maken van de ruimte in de
Vredeskerk en daarom geen schaken die avond.
Vanaf
22 mei spelen de winnaars van de eerste en tweede competitie helften
tegen elkaar voor het clubkampioenschap alsmede wordt er gestreden om
winst in categorieën B en C. Daarnaast hebben we die avonden 4 keer een
korte schaakgerelateerde presentatie/les/cursus waarna we de
zomercompetitie spelen.
Voor nu moeten er nog
enkele prijsjes worden uitgereikt aan bepaalde winnaars van vorig
seizoen. Ik stel voor om dat te doen op de avond van de Rapidcompetitie
(29 november).
E3 vindt Waterloo
AMSTERDAM WEST 2 – ENPS 3 6-2
Het lag in de lijn der verwachting maar tot mijn verdriet is (bijna) alles verlopen zoals de ratingrekenmeesters zouden hebben voorspeld. Bij significante ratingverschillen ziet het er meestal tot een uur of tien en een zet of twintig overal nog wel aardig uit. Maar dan. Langzamerhand komen de sterkere spelers toch in het voordeel, op het bord en/of de klok. Vijf der onzen gingen uiteindelijk ten onder aan dit scenario, alleen Bert en ik zijn dermate versleten dat er- gelijk een dolle moer- niets meer uit te draaien valt.
Grote uitzondering: Michiel, vorige ronde al de enige werkelijke winnaar, versloeg Paul Scheermeijer, een gerenommeerde tegenstander van formaat.
Mischa de Rue
Het lag in de lijn der verwachting maar tot mijn verdriet is (bijna) alles verlopen zoals de ratingrekenmeesters zouden hebben voorspeld. Bij significante ratingverschillen ziet het er meestal tot een uur of tien en een zet of twintig overal nog wel aardig uit. Maar dan. Langzamerhand komen de sterkere spelers toch in het voordeel, op het bord en/of de klok. Vijf der onzen gingen uiteindelijk ten onder aan dit scenario, alleen Bert en ik zijn dermate versleten dat er- gelijk een dolle moer- niets meer uit te draaien valt.
Grote uitzondering: Michiel, vorige ronde al de enige werkelijke winnaar, versloeg Paul Scheermeijer, een gerenommeerde tegenstander van formaat.
Mischa de Rue
Zilveren bekerteam uitgeschakeld
Team laat captain in de steek
Ik had er wel zin in, in die Zilveren Beker. Ik had een droomteam samengesteld met Mark, Niek, Boudewijn en mij. Met dat team kun je toch iedereen aan? We kunnen de beker wel winnen!
We moesten de eerste ronde uit tegen Oosten-Toren, gisteravond. Iedereen zegde toe dat hij kon.
Oosten-Toren had een bekeravond georganiseerd: Hun Gouden, Zilveren en Bronzen Bekerteams speelden tegelijk. Het Gouden Team speelde tegen Laurierboom, met Steve.
Wij waren zonder Mark, toch afgezegd, grrr, en Niek, die kon ook toch niet, een foutje, grrr.
Geen nood, ik had nog twee reserves: Ron en Jeannot. Die willen altijd graag spelen.
Ze zijn misschien iets minder stabiel, maar met hen erbij maakt het team nog steeds goede kans! Vierde bordspeler Boudewijn moest nu wel doorschuiven naar het veel belangrijkere bord 2. Zou hij die verantwoordelijkheid wel aankunnen?
We waren nog maar amper begonnen of Boudewijn naast mij stond mat, grrr. Hij had zijn koningsvleugel niet ontwikkeld maar wel zijn damepaard geruild en zijn loper op g4 zet gevolgd door e7-e6. Er volgde c2-c3 c6-c5 Da5 schaak. De koning moest het open veld in want Dd7 ging niet wegens Dxd7 schaak Kxd7 Pe5 schaak en Pxg4. En nu volgde een dodelijke koningsaanval, zoals ik al had verklapt. Tot zo ver de inbreng van mijn gedroomde teamgenoten!!!
Dan moest ik het zelf maar doen. Ik besloot de beuk er in te gooien met 10. Dd3 en 11. f4. Echt waar, zo ver was ik nog maar. Toegegeven, mijn tegenstander was wel 10 minuten te laat gekomen.
Enigszins geholpen door zijn wat onhandige spel in de opening kon ik het initiatief grijpen. Ik kon de aanval gaande houden en het punt op overtuigende wijze binnenhalen.
1-1 en licht voordeel voor ons, want wij wonnen op bord 1.
Eerst even de overwinning vieren met een biertje en dan maar eens bij Ron en Jeannot kijken.
Twee remises of winst voor Ron is genoeg, maar Ron mag absoluut niet verliezen!
Jeannot stond goed, zei hij. Twee pionnen voor. Helaas zorgde Steve voor een domper op de feestvreugde. Hij meende te moeten melden dat Ron verloren stond, nog voordat ik op weg kon naar de bar.
Terug van de bar zag ik dat Ron drie pionnen voor stond, maar zijn paarden stonden al in het slachthuis: een op h2 en een op a2. Een mataanval over de h-lijn dreigde, het zag er niet goed uit.
Jeannot kon afwikkelen naar een eindspel met twee torens en twee witveldige lopers, keurig verdeeld over de strijdende partijen uiteraard, maar met twee vrijpionnen op de a en de b-lijn.
Helaas liet hij die staan op a7 en b7 en ging tot mijn frustratie wat priegelen met zijn toren. Het deed er eigenlijk ook niet zo veel toe. Remise was voldoende aan dit bord.
Nadat de pionnen eindelijk gingen lopen, bleek de tegenstander een tegenaanval te hebben opgezet die goed genoeg was om hun opmars te stuiten en remise af te dwingen, mede gezien het feit dat Jeannot te weinig tijd had bewaard voor deze fase.
Ron vocht voor wat hij waard was, gaf zijn dame voor twee torens maar zijn stelling was een schietschijf. Links en rechts ging er het een en ander af en hij kon zijn stukken niet met elkaar laten samenwerken. Na een dubbele aanval gaf hij op, want hij kon alleen met het ene het andere verdedigen door de toren zo te plaatsen dat hij het matje zou toestaan met koning tussen twee torens aan de rand en de vijandelijke dame er op korte afstand recht tegenover.
Waarom heeft dat geen mooie naam, Texels mat of zo voor mijn part? Alleen die stomme openingsvariantjes geven ze maar een naam.
Oke, gefeliciteerd, Oosten-Toren heeft gewonnen. We liggen eruit.
Gelukkig is dit initiatief van de SGA een groot succes. We mogen het vast volgend jaar nog eens proberen. Als pleister op de wonde hierbij mijn partij.
Bas
woensdag 6 november 2019
ENPS1 - VAS2 werd ook 4-4

Het werd vrijdag 1 novembver 2019 bij ENPS1-VAS2, net als gisteren bij Chelsea-Ajax, 4-4. Zo waanzinnig veelbewogen emotioneel als de voetballers het maakten was het niet. Maar toch leek het er een klein beetje op: we hadden vooraf ingezet op winst, we waren in deze SGA-wedstrijd de favoriet, het leek nog even slecht af te lopen, maar we kwamen uiteindelijk met de schrik vrij.
In een inmiddels goede Ajax- en ENPS-traditie (we doen de laatste jaren namelijk niet anders) hadden we vooraf een record gebroken: ENPS1 was sterker dan ooit. We waren niet eens op volle kracht (oud kampioen Peter Hoekstra was verhinderd) maar stelden een achttal met gemiddeld 2107 Elo op. Dat is ongehoord en niet eerder vertoond! Ik stel onze kampioenen even aan u voor:
1 Daan Zult 2312 (NIEUW! en toekomstig kampioen, want hij speelt ook intern mee) 2 Wim Luberti 2172 (NIEUW! en levende legende, hij wint al vanaf de jaren 70 regionale- en amsterdamse toernooien) 3 Aran Köhler 2149 (oud-kampioen, link) 4 Tom Bottema 2147 (markante persoonlijkheid van beroep, link) 5 Ardin Bosboom 2100 (de huidige kampioen) 6 Dirk vd Meiden 2058 (NIEUW! en superenthosiast, hij gedraagt zich alsof hij al jaren bij ENPS is) 7 Peter Nitschke 1980 (oud-kampioen) 8 Kees Bakker 1937 (oud-kampioen, bevlogen invaller)
De wedstrijd: Aran won snel, in 16 zetjes. Het leek de vrije trap van Promes wel. De tegenstander zag een vorkje over het hoofd, het werd een schot in eigen doel:
Invaller Kees vroeg of hij remise mocht maken, wat hij zeker mocht, we leken namelijk heel aardig te staan. Tom won, naar analogie van Donny vd Beek (en het staat daarmee 3-0 in de onderlinge Bottema-Van Vuure). Maar daarna werd het dus lastig, het ging van kwaad tot erger, twee rode kaarten volgden: Peter N verloor, Daan verloor (geheel onnodig leek me, hij stond lang mooi) zodat we met nog twee partijen te gaan 2½-3½ achter stonden.
De avond liep op zijn einde. Wim en Ardin waren nog bezig. Ik hoorde een teamgenoot zeggen dat Wim slecht gestaan had, zelf ontkende hij dat later, maar wellicht kwam dat door de adrenaline, Ten Hag was zelf geloof ik ook niet meer helemaal loepzuiver in zijn oordeel na afloop daar in Londen. Toen ik ging kijken speelde Wim in elk geval een voordelig eindspel uit tot winst.
Maar Ardin stond wél erg slecht... de laatste minuten tikten weg... we leken te gaan verliezen (5-4 voor Chelsea?? ... nee! de VAR keurt af!) Onze kampioen Ardin, ik heb hem het vaker zien doen, herrees uit de dood en sleepte het halve punt, en dus de 4-4 eindstand uit de as.
1 Daan Zult 2312 Ed Baarslag 2192 0 1 2 Wim Luberti 2172 Ticho Cornelisse 2059 1 0 3 Aran Kohler 2149 Milan Ramer 2101 1 0 4 Tom Bottema 2147 Joris van Vuure 2088 1 0 5 Ardin Bosboom 2100 Jan Roebers 2145 ½ ½ 6 Dirk vd Meiden 2058 Jos ten Hacken 2035 0 1 7 Peter Nitscke 1980 Charles Molin 1766 0 1 8 Kees Bakker 1937 Elco Hakvoort 1935 ½ ½
De amsterdamse voetballers staan net al ons eerste ondanks het puntverlies bovenaan:
(oké, wij bijna bovenaan dan) | ![]() |
Niek
zaterdag 2 november 2019
Abonneren op:
Posts (Atom)