angry young man |
We moesten uitwijken naar de Oranjekerk wegens overvolle Vredeskerk. De wedstrijd was tegen het vierde van VAS. VAS heeft een sterk team, ze staan (nipt) boven ons op de tweede plaats en hebben een (redelijk) ratingoverwicht. Winst had dus ideaal geweest, en we waren er weer eens echt héúl dichtbij maar het liep anders.
De eerste die klaar was was Bas op bord drie. Hij werd in rap tempo onder de voet gelopen door de hoogst gerate (1978) VASser Bert Schaefers. Bert speelde vroeger bij ENPS en is winnaar van ons jubileumtoernooi. Ik zag nog een glimp van Bas' rug op de gang, hij mompelde iets als 'jullie moeten het zelf maar opknappen'. We hebben hem niet meer gezien die avond. 0-1
Ronald op bord 1 volgde snel Bas op, ook hij verloor. Kort geleden was Ronald nog goed voor een jaarlijks terugkerende bijna 100% score in de extrene competitie. Zie hier, hier, en hier. Wat kijk ik tegen hem op, zijn stijl doet enorme kracht vermoeden: altijd met zwart; rustige opening, gezonde zetten, niet al te opvallend allemaal, maar plotseling staat hij dan wel finaal gewonnen. Helaas heeft nu Ronald ook af en toe een mager seizoen. Hij heeft dit jaar 0 uit 3. Ik leef met je mee Ronald, hopelijk ben je snel weer de oude! Tussenstand 0-2
De Oranjekerk was overigens ook overvol. |
Jan op bord vier scoorde gelukkig weer eens een punt. Een welkom punt, na zijn wat mindere resultaten in de recente SGA competities en bij Tata. 1½-2½
Ik, Niek op bord zes, kwam risicoloos een pion voor op zet 23, in een kalme stelling. Op zo'n moment is de beste strategie natuurlijk consolideren en een rustig een plan voor de rest van de partij te bedenken... maar ik ging op jacht naar de tweede pion. De prijs daarvoor was een onoverzichtelijke en complexe wanorde met twee open koningen. Mijn stellingsoordeel veranderde van 'veel beter' naar 'mischien beter, of euh..'. Gelukkig blunderde mijn tegenstander en was het klaar. 2½-2½
Chiel op acht stond ondertussen 2 pionnen voor. We moeten het van jou hebben! fluisterde ik hem toe op de gang. Geen nood, zei hij, ik heb een plan. En dat was een goed plan gelukkig: de opmars e5-e6 met daarmee snelle winst. 3½-2½
Stelling na het offer Lxe4! |
3½-3½ ... en het werd weer spannend.
Tot slot onze 'boze jonge man'. Sanne zat dan wel op bord vijf, maar hij trof de een na hoogste rating (1977) van de avond tegenover zich. Het werd een moeilijke strijd die voortdurend in evenwicht was denk ik, al kon ik het allemaal maar moeilijk echt begrijpen. Het werd ook nog best spannend voor de omstanders. Beide partijen hadden 2,5 minuten op de klok en Sanne kon afwikkelen naar een remisestelling. Maar hij ging denken, denken, denken. Toen ie nog ruim een minuut had deed hij de juiste zet (hij gaf een paard voor twee pionnen) bood remise aan en de tegenstander was zo beleefd geen misbruik te maken van zijn voordeel in de tijd; hij nam gelijk aan. De 4-4 was een feit.
Ik zal bij de eerstvolgende captainsvergadering eens voorleggen of Sanne niet een bordje hoger spelen mag. Je moet de jeugd per slot van rekening een kans geven!
Niek
UPDATE 3 feb 2014:
Play chess online
Met alle respect maar wat je schrijft klopt niet helemaal beste Niek ! Sanne zijn tegenstander had geen matpotentieel meer met alleen een paard kun je niet matzetten !!! of je moet een angry old horse treffen ! gr Bert
BeantwoordenVerwijderenDankje Bert.
BeantwoordenVerwijderenIk ging inderdaad met 2.5 minuten een minuut in "de tank" omdat ik wilde kijken of ik een winstpoging kon doen. Ik zag direct dat Pxd remise maakt (zelfs met 20 seconden op de klok. Ik kan namelijk gewoon mijn twee overgebleven pionnen opspelen en die moet hij dan wel slaan met een regelementaire remise als gevolg)
Het was een enerverende partij die geen moment uit balans was. De computer wijst nergens op een voordeel van meer dan 0.5
Niek heeft er trouwens wel vaker een handje van om omwille van "het verhaal" een en ander iets mooier te maken dan het is.
BeantwoordenVerwijderenZo heb ik inderdaad in een telefoongesprek gevraagd waarom ik op het vijfde bord speelde maar de aanleiding van het gesprek was iets heel anders.
Goede teamleider maar een matige journalist dus. (Of juist een hele goede) :-)
Sjonge jonge, nou heb ik het weer gedaan zeg :-)
BeantwoordenVerwijderenMaarreuh... ik schrijf toch "afwikkelen naar een remisestelling" en dat was t ook, alleen, als er nog wat op en neer gezet gaat worden moeten daarvoor wel seconden op de klok staan. Ik raakte alweer behoorlijk in paniek, langs de zijlijn staan is veel zwaarder dan achter het bord zitten hoor. En over de quote uit het telefoontje .. het was zeker niet de aanleiding, maar dat zeg ik toch ook niet!?
En verder geef ik grif toe dat ik mij zeker wel eens laat meeslepen door de vertelling permitteer mijzelf wel eens een uitschietertje cq overdrijvinkje...
Maar het punt was dat er dus niet op en neer gezet hoefde te worden. Alleen maar neer. Pionnen laten afdalen tot promotievelden als hij echt op de klok wil spelen. Dat moet in een seconde of twintig toch wel lukken.
BeantwoordenVerwijderenNou, vooruit. Het is je vergeven Niek.
Op deze bitterzoete lazy sunday. Waarop een van mijn helden de allerhoogste (live) rating ooit verbreekt en een andere held van mij overlijdt. Nu nog maar eens een stukje Synecdoche New York kijken. RIP Philip Seymour Hofmann.
Op de foto voer ik ook nog eens de enige blunder van de partij uit.
BeantwoordenVerwijderenWat een riooljournalist die Niek.
Het leven, schaken bij ENPS en verslaggeving op deze blog is natuurlijk allemaal THEATER. En in het theater van ENPS mag best wat worden overdreven om het verhaal aantrekkelijker te maken, uiteraard binnen bepaalde grenzen van redelijkheid. Laten we blij en dankbaar zijn dat Niek dit theater wekelijks voor ons openstelt en het schaakleven bij ENPS daarmee verrijkt.
BeantwoordenVerwijderenAMEN !
BeantwoordenVerwijderen“Niek heeft er trouwens wel vaker een handje van om omwille van "het verhaal" een en ander iets mooier te maken dan het is.”
BeantwoordenVerwijderenEn zo hoort het ook! Denk aan het citaat van Donner:
“Een bijzonder zwak heb ik altijd gehad voor Abu-Bakr Mohammed Al Yahia as'Suli, die uitvoerige verslagen heeft nagelaten over zijn reizen en de tegenstanders, die hij daarbij op het schaakbord versloeg. Hij schuwt daarbij de opsnijderij bepaald niet en zit ook vol uiterst onwaarschijnlijke verhalen en anecdotes die hij weer van anderen — verkeerd — heeft overgeschreven, een falsificateur en plagiateur, kortom, de eerste schaakjournalist.“
Historie van de tweekamp, Hein Donner, Schaakbulletin 132, p. 55, 12 augustus 1978.
Ga zo door, Niek! Van de partijen moeten we het tenslotte niet hebben ;)
Raf
Ga zo door! Mooi verslag Sanne, volgens deze onafhankelijk lezer ben je toe aan het vierde bord.
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi geschreven Sanne. Je verteltrant en inzicht belooft wat voor de les vanavond. Allemaal komen dus!
BeantwoordenVerwijderen