Vorig jaar was iedere klap die we uitdeelden raak, maar dit seizoen leren we dat het ook anders kan. Het eerste en tweede liepen al tegen nederlagen aan die met het zelfde gemak winst of een gelijkspel hadden kunnen zijn, en nu was het cupteam aan de beurt. We speelden tegen Vegtlust, de bekerwinnaar van de SGS, regio Utrecht.
In een van de commentaren hieronder schrijft Steve: "Ik dacht dat wij goed stonden op alle borden toen ik weg ging, wat een teleurstelling!" En zo was het ook. Zo rond 23:15 was nog geen partij afgelopen en stond het virtueel 2½-1½ , 3-1 of zelfs 3½-½ voor ons.
|
Ons cupviertal verloor. Alleen Peter Hoekstra won zijn partij. |
Om 23:30 gaf Peter Nitschke in hevige tijdnood, zijn eeuwige makke, alles uit handen. Jammer voor hem, zijn prachtige creatieve spel had alweer tot voordeel geleid, dit keer tegen een speler met maarliefst 2112 Elo. Hij had een pion meer én het initiatief, maar slechts 5 minuten tegenover 25 van de tegenstander. De 5 seconden fischertijd die elke zet opleverde maakten niet meer uit. Zijn vijf minuten werden er snel één en de stelling een puinhoop.
Maar de eerste nul kwam van Mark. In een niet heel spannend remiseeinspel (5 pionnen beide en loper tegen paard) schreeuwde Mark plotseling 'NEE HE!' Hij had zijn loper en koning in een paardvork gezet. "Dat had mijn zoon van 8 niet gedaan" zei Pieter Oldenhove fijntjes. "Ook niet om half twaalf 's avonds?" zei de captain van Vegtlust.
Dezelfde Pieter had moeten spelen voor de cup maar voelde zich niet helemaal lekker en werd vervangen door Ruud van Caspel. Dat Pieter in de interne wel speelde en vervolgens won van mij laten we verder onbesproken. Ruud speelde dus op het laatste bord, kwam goed te staan maar moest toch berusten in remise. Geheel in stijl vulde hij de rest van de avond met zelfbeklag en liet iedereen zien hoe goed hij in het middenspel had gestaan. Arme Ruud, arm team, arm ENPS.
De eer van de avond werd gered door kopman Peter Hoekstra. Dit betekent een wel heel erg snel einde van het KNSB avontuur.. gelukkig zijn we nog een heel jaar kampioen van Amsterdam en omstreken, dat nemen ze ons niet meer af. Hoewel ... het ENPS-cup viertal moet volgende week alweer opdraven voor de SGA bekerwedstrijd, hopelijk bijven we in onze eigen competitie langer overeind.
Dan de interne. Rondom de partij van Johan van der Maas tegen lijstaanvoerder Bas Jonkers ontstond al vroeg in de partij een luidruchtige commotie. Door het gekerm van Johan en de brede smile op het gezicht van Bas dacht ik dat Johan verloren had, maar na afloop zei Johan dat het een mooie partij was geweest. "Nou Johan, dat wordt dan een leuk artikeltje voor op de website" zei ik hem. Hij leek ja te gaan zeggen maar hij bedacht zich: "Nee, nee, ik hou mijn opening liever geheim". Des te leuker vond ik het stukje dat Bas mij mailde. ENPS-ers, let op:
Wat mijn winstpartijen betreft bestaat mijn repertoire vooral uit enerzijds, als het meezit, saaie potjes waarin ik alleen wat lichte druk uitoefen en ofwel een pion voorsprong neem die uiteindelijk gaat promoveren ofwel lang wacht op een kans op directe winst na een fout van de tegenstander, en anderzijds, als het tegenzit, spannende potjes waarin ik voortdurend in de verdrukking sta maar uiteindelijk naar de winst kan counteren nadat de tegenstander er niet in slaagt door te drukken.
Het past niet bij mij dat ik mijn tegenstander naar de keel vlieg in de opening. Meestal loopt het niet goed met mij af als ik niet eerst rustig ontwikkel, rokeer enz.
Johan schrok zich dan ook een hoedje afgelopen vrijdag.
Oordeel zelf. Heb ik de winst gemist?
Johans zwartveldige loper raakt buitenspel, ik stort me met volle kracht op de damevleugel en na 11 zetten (1. d4 d5 2. c4 c6 3. Nc3 Nf6 4. cxd5 cxd5 5. Nf3 Nc6 6. Bg5 Ne4 7. Bh4 Qa5 8. Qb3 e6 9. e3 Bb4 10 Rc1 Bd7 11. Bd3) ontstaat het volgende diagram:
|
Johan van der Maas - Bas Jonkers na 11. Bd3 |
Hier klotst de adrenaline door mijn bloed. Waar gaat de dame heen na 12. ... La4? Volgens mij nergens. Veel te snel speel ik 11. ... Pxd4 - dat is toch dwingend! - en zie dan tot mijn afgrijzen dat na 12. Pxd4 La4 13. Dxa4! Dxa4 14. Lb5+Dxb5 15. Pdxb5 wit een stuk voorblijft. Stuk kwijt? Nee, gelukkig heb ik na inderdaad 12. Pxd4nog 12... e5!? In de analyse bleek dat 13. Pc2 nu ook niet werkt.
Wij vervolgen met 13. a3 Lxc3+ 14. bxc3 Pc5 15. Dc2 exd4 16 exd4 Pxd3+ 17. Dxd3 0-0 en wit kan niet rokeren.
Ik kom alsnog gewonnen te staan, maar verslons het tot remise.
Maar nu: Wint 11. ... Pe5! niet direct?
Bas
Interne, ronde 7:
Partijen -
Ranglijst -
Kruistabel -
Voortschreiding -
Alle uitslagen per spelerNiek