Het eerste resultaat werd genoteerd op bord 3. Peter Kersten liet zijn koning in het centrum vangen, probeerde nog een verwoede aanval op de vijandelijke koningsvleugel, maar de druk over de e-lijn bleek te groot: 0-1. Martin Rekelhof speelde zijn geliefde hippopotamus verdediging, met een aantal pionnen op de zesde rij. Zijn tegenstander liet na de rokeren en koos voor een gevaarlijke aanval over de open h-lijn en offerde een stuk. Martin nam het offer aan en kwam zelfs nog een stuk voor: 1-1. Marco Wielemaker speelde een vergelijkbare verdedigende stelling met zwart. Ik was precies op tijd om te zien hoe hij de witte dame op het veld c1 dwong via een torenruil. Er volgde een dodelijke paardvork op e2, met de witte koning op g1: 2-1. Ailko v/d Veen zette zijn goede reeks uit Wijk aan Zee voort met een zege in een scherpe partij. Er was naar verschillende kanten gerokeerd wat altijd voor spektakel zorgt. Ondanks het feit dat zijn tegenstander zijn 2 torens op de 7e rij had weten te krijgen, hield Ailko het hoofd koel en wikkelde zijn materiele voorsprong af naar winst: 3-1.
Theo Bakker speelde een KoningsIndisch-achtige partij met wit. Hij vergiftigde sluw een centrumpionnetje en de tegenstander nam een flinke beet. Het kostte hem een kwaliteit en uiteindelijk de partij: 4-1. Voor de wedstrijd begon hadden we het er over dat VAS over een imposante jeugdafdeling beschikt en dat ik daar slechte herinneringen aan had overgehouden in het rapidevenement van de SGA. Ook Daan Poldermans speelde liever niet tegen al te jeugdige tegenstanders, merkte hij op. Dat is de goden verzoeken, natuurlijk. Het jongetje zal niet veel ouder geweest zijn dan 10! Daan koos voor een gambietje en activiteit in de opening. De partij ging lang gelijk op en mondde uit in een 3 tegen 2 pionnen eindspel waar Daan zijn ervaring de doorslag gaf. Hij ontweek kundig nog even een patvalletje en zwart legde zijn koning plat: 5-1. De winst was binnen! En gelukkig maar, want op de eerste twee borden was de situatie alles behalve rooskleurig. Ron “Houdini” Heeneman stond maar liefst 3 pionnen achter. Maar een beetje ontsnappingskunstenaar heeft altijd nog wat trucjes achter de hand. Een dame-toren combinatie op de 7e rij zorgde voor zoveel druk dat de tegenstander zich gedwongen zag om af te wikkelen naar een remise eindspel. Ron zei achteraf dat er wellicht nog wel iets meer in had gezeten, maar in tijdnood kun je niet alle combinaties doorrekenen. Ikzelf speelde met zwart de Najdorf variant van het Siciliaans. Wit ruilde zijn zwartveldige loper voor mijn paard op f6, waardoor ik de hele partij met een slechte loper opgescheept zat. Het veld d5 en de zwakte van de “backward” pion op d6 zorgden ervoor dat ik geen activiteit kon ontwikkelen. Mijn tegenstander maakte helaas geen fouten en wikkelde netjes af tot winst. Eindstand 5,5-2,5 in ons voordeel. Een keurige overwinning die ons in de top van de competitie handhaaft.
Volgende wedstrijd is op 3 maart, thuis tegen medekoploper Weesp, op papier het sterkste team van de competitie.
Arjen Wiering
Goed nieuws! Vanavond hopelijk meer met twee(!) externe wedstrijden.
BeantwoordenVerwijderen