roterende banner

dinsdag 20 januari 2009

Monday, bloody Monday

ENPS 2 komt voor de derde keer een halfje tekort.

Volgens de Britse psycholoog Clive Arnall is de derde maandag van het jaar de dag waarop de meeste mensen zich neerslachtig voelen: het is slecht weer, de goede voornemens zijn alweer verbroken, de rekeningen komen weer binnen ...
En ENPS 2 staat opnieuw met lege handen. Een treurige dag inderdaad.

Er waren wel lichtpuntjes: Regis is terug van weggeweest. Hij combineerde zich naar een overwinning tegen de jonge Tjark Vos, die ons op een snelschaakavond in het Afrikahuis al had laten zien dat hij een veelbelovend talent is.
Ron Heeneman is terug van nog langer weggeweest. Hij slaagde er nog wel in een goede stelling te bereiken, maar ging ten onder aan zijn eigen gretigheid. Met een pion op zak kon hij zijn koning niet meer verdedigen. Zo stond het al gauw 1-1 en gezien de overige stellingen leek een nederlaag nabij.

De pas na acht uur (een laatste afmelding) opgeroepen Sander - hij woont in de buurt - vocht dapper maar tevergeefs een lange, ongelijke strijd, die hij moeite wist op te geven. Toch een man op wie je kan rekenen! Ook voor Rahmat leek een nederlaag onvermijdelijk. Hij hield de stelling heel lang in evenwicht, maar verloor toch een pion, en kort daarop leek het helemaal mis te gaan. Toen zette hij plotseling de tegenstander mat. Er was weer hoop!

Ronald en Theo mochten uiteindelijk blij zijn met remise. Ronald had lange tijd een duidelijk minnetje, maar wist genoeg tegenspel te creëren om remise te houden. Theo's stelling was aanvankelijk goed genoeg om remise aan te bieden, dus moest hij doorspelen. Later gaf hij een stuk weg, maar het was technisch remise tegen een randpion en een loper van de verkeerde kleur. En als je deze pion eraf mag slaan, is het meteen klaar.

De stelling van Niek was hopeloos: Hij had een pion verloren, geen controle over het centrum, en zijn stukken stonden verkeerd. In wederzijdse tijdnood drong een vrijpion door, een laatste trucje werd doorzien en het was voorbij.

De meeste spelers van Tal/DCG dachten lang na, maar de tegenstander van Kees, Cromsigt, maakte het wel erg bont. Hij pakte zelfs een uur voorsprong. Zijn gedenk leverde alleen Kees maar winstkansen op (een pluspion tegen zware tijdnood!), maar vervolgens bleek hij ook erg vlug te kunnen spelen. Met een halve minuut op de klok tegen een uur voor Kees snelde hij zich moeiteloos naar remise (ongelijke lopers), in een seconde per zet. Kees had zware stukken op het bord moeten houden (complicaties!), maar vreesde tegenspel.

De volgende tegenstander is Almere. Alsjeblieft jongens, doe eens eentje erbij, meer hoeft niet! Dat moet toch lukken?
Tal/DCG 3       1828 - ENPS 2            1767 4½ - 3½
Tjark Vos 1774 - Regis Huc 1826 0 - 1
Jos Kooiker 1871 - Ronald Post 1893 ½ - ½
Rene Pijlman 1834 - Niek Verweij 1841 1 - 0
Jeroen Cromsigt 1847 - Kees Bakker 1991 ½ - ½
Don Strub 1832 - Ron Heeneman 1818 1 - 0
Tom Visser 1847 - S. Schoonderwoerd 1525 1 - 0
Jeroen Loots 1777 - Theo Bakker 1683 ½ - ½
Andy Gerritsen 1841 - Rahmat Rahmati 1559 0 - 1
Bas

Geen opmerkingen:

Een reactie posten