roterende banner

maandag 2 oktober 2006

Een zwaluw maakt nog geen zomer

ENPS 2 trapt in trucjes.

Wij wreven ons in de handen, de teamcaptains. Gary Kenworthy (2299) in het tweede team. Dat gaat punten opleveren!
Wij hoopten dat zijn teamgenoten zich aan hem zouden optrekken, zo van: “Ja, maar wij zijn er ook nog!” en zich zouden laten inspireren tot grootse daden.
Na de eerste wedstrijd luidt de conclusie dat een en ander toch iets anders uitpakt.

Hoewel Gary zelf snel en soepel zijn tegenstander van het bord zette, zag hij – mede door de tijd die deze verbruikte – toch geen kans de 1-0 op het bord te brengen.

Duck kreeg namelijk binnen de kortste keren torens op halfopen lijnen naar zijn koning gericht, en dan kan het paard op e6 dus niet genomen worden door de pion op f7 en gaat de dame op d8 verloren omdat de koning van f8 (wat doet-ie daar dan ook!) verplaatst moet worden! Straftraining voor Duck.

Jan hield het aanmerkelijk langer vol, had ook wel initiatief, maar de tegenstander was niet erg onder de indruk en sloeg keihard toe door zijn loper tussen Jans toren in te klemmen, diagonaal ja. Dit ging Jan te veel hout kosten.

Sanne had geïnformeerd of hij remise kon spelen, maar ik vond dat hij solidair moest doorvechten. Bovendien stond hij niet zo slecht. Plotseling kwam zijn tegenstander door met een dubbele aanval op zijn toren en zijn dame, maar op briljante wijze wist hij te ontsnappen aan torenverlies via 1. ...De4+, 2. f3 Tc2!+. Ware het niet dat hij halverwege deze combinatie ... OPGAF!????? Straftraining voor Sanne:
Het is de hoogste tijd enkele wijze woorden van Kees Bakker aan te halen:
“OPGEVEN BEËINDIGT METEEN DE PARTIJ”. Hieruit volgt dat je
1. dit zo lang mogelijk moet uitstellen.
2. altijd eerst uitvoerig alternatieven moet overwegen.

Raf speelde op het begin net zo soepel als zijn rechter buurman. Hij kwam vlot twee pionnen voor, wikkelde af naar een toreneindspel en begon toen te haperen. Want hoe kan het dat een vijandelijke pion als eerste weet op te rukken? Het werd nog spannend: Raf moest zijn toren geven en hield slechts twee pionnen over tegen een toren. Gelukkig waren de pionnen verbonden en was de vijandelijke koning ver weg. Als je samen de zesde rij haalt voordat de koning erbij komt, win je. Dat lukte. Pfff!

Rahmat had vorig jaar een moeizaam jaar en gaat vooralsnog op dezelfde voet verder. Hij trof de jeugdige Veldhuyzen en die tructe hem op fraaie wijze een toren af.

Martins catenaccio had deze keer meer weg van in de touwen hangen. Van enige activiteit van zijn stukken was geen sprake. De knock-out werd op den duur onvermijdelijk en kwam ook.

Arjan heeft bovengenoemde les van Kees goed in zijn oren geknoopt. Hij speelt door! Jammer genoeg was hij met man en macht op de damevleugel een doodlopend straatje naar de vijandelijke koning ingeslagen. Toen hij tot de ontdekking kwam dat er iets aan de andere kant van het bord stond te gebeuren, was het te laat: Een e-lijn vol met zware vijandelijke stukken.
Ondanks het feit dat zijn tegenstander mat in vier miste (1. ... Txg2+ 2. Kxg2 Te2+ 3. Kf1 Dxf3+ 4. Kg1 Dg2++) was er voor Arjan geen eer meer te behalen. Hij deed wat moedeloze zetten, zijn tegenstander deed wat laffe zetten en het pleit was beslecht.

Dat kan beter, mannen! Volgende wedstrijd: VAS-uit, altijd leuk om daar te winnen!
ENPS/Quibus 2 1709 Amstel 2 1629 2-6
Gary Kenworthy 2299 Joop Veldhuyzen 1596 1-0
Raf Tjong Akiet 1693 Lex van Hattum 1740 1-0
Duck Wals 1665 Dawood Asfar 1692 0-1
Jan de Vries 1607 Jeroen Smit 1631 0-1
Sanne Visser 1603 Martin Steunebrink 1628 0-1
Arjan van Tuijl 1628 Jan van Willigen 1643 0-1
Martin Rekelhof 1642 Michiel Spook 1605 0-1
Rahmat Rahmati 1535 Simon Veldhuyzen 1498 0-1

Bas Jonkers

1 opmerking:

  1. opmerkkelijk ook de opstelling van Amstel 2: Bord 1 wordt geofferd. Slim oor!

    Steve

    BeantwoordenVerwijderen