Voor de interne was ikzelf ingedeeld tegen Martin Rekelhof, die kordaat de knoop doorhakte: “als ik eventueel moet invallen doe ik dat NU, ik ga geen uur verspelen voor niks”. We besloten onze interne partij te laten zitten en schoven aan tegen Isolani. Martin op bord 4, ik op bord 7. Een klein uur later had Martin alle stukken afgeruild en een man met een Elo van 1928 een half punt afhandig gemaakt. De toon was gezet.
Daarna begon het punten te regenen. Alleen Bert lukte het niet zijn gewonnen stelling te verzilveren, de rest won. Saillant is nog om te noemen dat ik tegen de broer van Johnny Kraaijkamp speelde (volgens Leo) en dat Bas won van een heuse grootmeester, een DAM-grootmeester welliswaar (volgens Bert).
Tot slot de interne: er waren slechts twee potjes: Gino verloor van Albert, en Leo speelde gelijk tegen Tony. Er was geen memorystick aanwezig dus we moeten het deze keer doen zonder stand en statistieken. Op de laptop was de stand natuurlijk wel aangemaakt, het enige dat mij opviel was dat Kees zijn eerste plek heeft verloren aan Mark. Tja, kinderen krijgen levert slechts 1/3 van je eigen punten op, extern spelen 2/3.
Niek
