(speel onderstaande partij na op LiChess)
In de laddercompetitie ben ik net Hansjepansje Kevertje. Was ik pas een groep gepromoveerd, donder ik gelijk weer naar beneden: au! Hier het betreffende noodlottige verlies van mij met zwart tegen Johan. Laat de lezer het alsjeblieft niet te nauw nemen met de deskundigheid van het commentaar van deze antiheld op het schaakbord (en daarbuiten). 1.e4, c5 2.d4, cxd4 3.c3, d3 4.Lxd3, Pc6 5.f4, d5 6.e5, Ph6 7.Pf3, Lf5 8.Lxf5, Pxf5 9.Dd3, e6 10.0-0, Db6+ 11.Kh1, h5 12.b4, a6 13.a4, h4
(er dreigt mat in twee) 14.Pd4, Pcxd4 15.Le3, Lxb4 16.Lxd4, Lc5 17.a5, Da7? (ik dacht de druk op de diagonaal te houden, maar ipv met 17..., Db2 mijn mooie dame achter de linies haar gang te laten gaan, en minstens nog één extra pionnetje te cashen, sluit ik haar op in een piepklein hoekje op a7, en geef wit daarmee de gelegenheid veld d4 te beveiligen) 18.Td1, Tc8 19.Pa3, 0-0 20. Pc2, Lxd4 21.Pxd4, Pxd4 22.cxd4, Tc4 23.h3, Tfc8 24.Tab1, Tc3 25.Dd2, Db8 26.Db2, Dc7 27.Dxb7, Dxb7 28.Txb7, Tc1 29.Tb1, Txd1 30.Txd1, Tc4 31.Kg1 (de eerste stap van uiteindelijk een epische reis.) 31..., Ta4 32.Kf2, Txa5 33.Kf3 (de derde stap inmiddels, maar niet naar e3. Waarheen dan wel? vroeg ik me af. Dat gratis maar onbeduidend pionnetje op h4 eten waarschijnlijk, stelde ik mezelf gerust, en gaf me weer over aan mijn droom van een mooie overwinning: snurk! Maar als we dit in historisch perspectief willen plaatsen, en het verdere verloop van de partij geeft daarvoor aanleiding, trekken we al gauw de vergelijking met de Lange Mars van Mao Tse Toeng. Zijn tegenstander, ik dus, was Tsjang Kai Check, en die dacht rustig te kunnen wachten tot het geschikte moment om Mao een dodelijk schaakje, check dus, toe te dienen...) 33..., Ta2 34.Tb1, a5 35.Kg4, Txg2+ 36.Kxh4, Ta2 37.Tb8+, Kh7 38.Tb7, Kg6 39.Ta7, a4 40.Kg4, a3 41. Ta6, Ta1? (ach hoe zoet te dromen van de overwinning, lekker ontspannen en de ogen dicht) 42.f5+, Kh7 43.fxe6, fxe6 44.Kh4, a2 (Tsjang Kai had alvast zijn Check geolied en opgepoetst, en was er klaar voor het machtige wapen in te zetten zodra Mao uit de dekking tussen zijn boertjes tevoorschijn moest komen) 45.Ta3, g5+ 46.Kh5 (hoe lang denk je nog geitenpaadjes te kunnen vinden kameraad Mao?) 46..., g4? (het idee dat de witte koning zich wegens de dreiging 47..., g3 middels 47. Kxg4 of hxg4 wel bloot moet geven aan het beslissende torenschaak op g1 of h1 heeft zwart blind gemaakt voor wat hemzelf acuut bedreigt) 47.Ta7+, Kg848.Kg6! (nu komt de aap uit de mouw: Mao wil het boertje op g4 helemaal niet slaan. Het dekt hem nog in de rug ook zodat hij zelf in de aanval kan gaan. Zoals hij later in het beroemde Rode Boekje zei is de ware revolutionair als een vis in het water tussen welke boertjes dan ook. Maar de partijretoriek even terzijde, hij heeft Tsjang Kai in één klap niet alleen van zijn Check ontdaan, maar dreigt hem ook met mat in één. De grote roerganger heeft zich eruit gewurmd, en het geitenpaadje blijkt een wormgat! De zwarte koning moet op de vlucht) 48..., Kf8 49. hxg4 (nu kan het wel, en dat boertje smaakt er des te lekkerder om: burp!) 49..., Tg1 (Tsjang Kai geeft zijn Check op. De rest is eigenlijk geschiedenis) 50. Txa2, Txg4+ 51. Kf6, Kg8 52. Kxe6, Txd4 53. Ta8+, Kg7 En hiermee is de stelling bereikt die Johan dinsdag ook al postte met de vraag wat voor wit de winnende voortzetting is. Ik wist het vrijdag al, maar zal het voor me houden. De complimenten aan Johan die zich manmoedig langs geitenpaadjes uit de nesten wurmde, en mij daarmee inspireerde een geitenpaadje of twee te bewandelen door de geschiedenis.
De groeten van kameraad Gerben.
PS, commentaar van anderen op de partij zijn van harte welkom. Maar pas op, commentaar op De Partij wordt keihard bestraft.
Leuk artikel Gerben! Het matmotief is bekend, en Fischer probeerde het ook op Spassky uit tijdens hun beroemde match in 1972, in een wanhopige poging het verlies af te wenden in een partij waarin hij zich bediende van de Poisoned Pawn variant van het Siciliaans (ik denk de 13e matchpartij - what's in a number).
BeantwoordenVerwijderenWel heel flauw: je dreigde mat in 4 want Johan had anders nog 2 computerzetten kunnen doen (Ph4 en Dh7) :D ;-)
En het motief van een vijandelijke pion niet slaan maar als verdedigingsschild gebruiken is ook bekend in eindspelstudies.