Het vierde

Ze hebben niet de glamour van het eerste of de aaibaarheid van het vijfde, de mannen van het vierde. Ook de oude glorie van het tweede of de gedrevenheid van het derde lijken hun vreemd te zijn. Zoals wijlen de onnavolgbare Pierre Janssen het in een van zijn Kunstgrepen ooit uitdrukte: '[Ze] zijn er wel, maar ze zijn er niet.' Toch wisten ze in hun eerste wedstrijd, opgejaagd door de eerdere prestaties van voornoemde teams en onder de vooralsnog twijfelachtige regie van een jong maar onervaren gedeeld leiderschap*, een waardevolle puntendeling in de wacht te slepen tegen het niet te onderschatten Raadsheer 3.

De borden: ENPS 4 vs De Raadsheer 3 Eind: 4-4

1. Har Lesmeister 0-1

2. Theo Hendriks 0-1

3. Arjan van Tuijl 1-0

4. Victor Bartman 1-0

5. Joost Hecker remise

6. Albert de Roo 1-0

7. Roeland Kief 0-1

8. Leo van Benten remise

Geïnspireerd door deze vechtremise leek de tweede ronde op hun weg naar eeuwige roem voor deze jongens van Jan de Witt een fluitje van een cent. Dat varkentje zouden ze wel even wassen. Nu moet gezegd dat de nieuwe tegenstander, Caíssa 12, de faam van de club en het thuisvoordeel ten spijt, op papier ook geen onneembare horde leek. En inderdaad, nu eens geen gedoe met berenhuiden en misplaatste hoogmoed, maar een eclatante zege op een mindere tegenstander. Maar genoeg gedraald en vooruit met de geit, we willen de resultaten zien, het liefst met naam en toenaam en het sausje van een klein schandaal.

In het echt: Caïssa 12 tegen ENPS 4 Eind: 3-5

1.                  Theo Hendriks 0-1

2.                  Arjan van Tuijl 1-0

3.                  Victor Bartman 1-0

4.                  Har Lesmeister 1-0

5.                  Dick de Graaff 1-0

6.                  Albert de Roo 1-0

7.                  Joost Hecker 0-1

8.                  Peter Tames 0-1

Zoals uit de statistieken blijkt hebben ook de trouwe invallers hun steentje bijgedragen. En laat die bengels van het vierde maar gerust schuiven.

* Uit doorgaans betrouwbare bron kwam ons het volgende, (veelzeggende?) commentaar ter ore aangaande de verrichtingen van de ene, meestal iets meer op de voorgrond tredende, component van dit duo-captainship, zoals het in de volksmond ook wel heet: 'Nadat...schoof...een eindspel met een pion meer met vaste (sic!) hand naar een nul.'

NN

(Naam en adres zijn bekend bij de redactie)