We hebben uiteindelijk nog een hele spannende avond beleefd gisteren tegen Volewijckers 2. Na snel 3-0 achter te staan had ik eigenlijk de moed al opgegeven (ik had natuurlijk mijn eigen partij ook verloren).
Nadat jij als bezoeker het pand verliet ontstond er echter al snel een heel interessante situatie waarin alles nog mogelijk leek. Het begon met schone winst van Marike, haar tegenstander had geen uitzichten meer en tijd net zo min, dus dat was 1 punt. Met deze stand (3-1) in mijn achterhoofd wierp ik een blik op de vier resterende borden en mijn hart ging sneller slaan. Niet een bord stond verloren, de meesten stonden er eigenlijk best goed voor. Een optimist zag gelijkspel als een
mogelijkheid, of misschien wel... Victor wist op stukwinst te komen, ook Theo kwam op voorsprong en dus wie weet...
Lang is deze zinderende spanning blijven hangen, tot de finale zich binnen enkele ogenblikken ontrolde. Albert moest de winst gunnen aan zijn tegenstander, kort daarop verkeek Victor zich op de mogelijkheid voor zijn tegenstander om eeuwig schaak af te dwingen, waarop Dirk zijn handen in de lucht stak als winnaar. Ik moest toen heel snel tellen, maar je begrijpt al dat het saldo negatief uitviel. Met een stand van 4
1/2 - 2 1/2 was de noodzaak voor Theo om door te spelen op zoek naar winst weggevallen, en kon hij het remiseaanbod accepteren. Eindstand: 5-3
De wedstrijden:
Volewijckers 2 - ENPS 4
Bas van Krevelen 1/2 - 1/2 Theo Bakker
Dave Spaan 0 - 1 Marike Dokter
Jeroen de Nood 1/2 - 1/2 Victor Bartman
Willem Spaan 1 - 0 Sander Schoonderwoerd
Arno Lust 1 - 0 albert de Roo
Theo Sluijk 1 - 0 Cornelis de Jong
Jur ten Brink 0 - 1 Dirk de Graaff
John Dejeveij 1 - 0 Rimme Rypkema
Enfin, je bent weer op de hoogte.
grrrrrrimme ;)
