Jammer, jammer
Dit was de text die ik van
teamcaptain Kees kreeg als antwoord op de nederlaag van ENPS 6 tegen
Laurierboom-Gambiet 3. Het thema van de avond bleek activiteit en
ontwikkeling te zijn.
Robin Blenderman wist
in een Siciliaanse opening een in eerste instantie opgelopen
achterstand in activiteit goed in te lopen. Hij nam het initiatief over.
Robin kreeg een pionnen overwicht op de dame vleugel, terwijl zijn
tegenstander hoopte een centrumpion te promoveren. Daarbij zag hij een
verdekt opgestelde toren van Robin over het hoofd en blunderde een stuk.
Robin pareerde de laatste dreiging van de centrumpion vakkundig en de
1-0 stond op het bord.
Bij de opening van Dick Lagrand was
iets grondig fout gegaan. Beide spelers hadden niet gerokeerd, waar
Dick helaas het meeste last van had. Zijn tegenstander had een enorm
ruimte-overwicht in het centrum waardoor Dick de hele partij niet aan
het ontwikkelen van zijn stukken toekwam. Nadat Dick’s dame in een
penning met de koning verloren ging, moest hij opgeven: 1-1.
 |
| Het zesde, met in de achtergrond Arjen |
Victor Bartman besloot
het Smith-Morra Gambiet aan te nemen en ondervond meteen hoe snel de
ontwikkeling van de witte stukken tot stand komt. Victor kwam nauwelijks
aan eigen spel toe en in het middenspel ruilde zijn tegenstander zijn 2
torens voor Victor’s dame. Dan hoeft geen slechte ruil te zijn, maar
een veilige koning is dan wel aanbevolen. Victor’s koning stond helaas
nog in het centrum en de vijandelijke dame maakte gretig gebruik van het
gebrek aan coördinatie van de stukken van Victor en at allerlei
materiaal op. Victor moest zich gewonnen geven: 1-2.
De laatste partij werd gespeeld tussen Allard de Liefde en
de immer sympathieke Jan de Fries. Het werd een buitengewoon scherpe
variant van het Hollands, waarbij aan tegenovergestelde kanten gerokeerd
werd. Nadat de dames van het bord verdwenen waren, bleken de pionnen
van Jan verder opgeschoten te zijn in de aanval. Het initiatief lag dus
bij Jan. Allard verdedigde zich manmoedig en wist (op het oog) een
remise stelling te bereiken. Helaas werd vermoeidheid Allard fataal. Hij
zag in een moment van schaakblindheid een matdreiging over het hoofd en
de nederlaag was een feit: 1-3.
Arjen Wiering (vervangend teamcaptain)
Mooi verslag, wel een aanmerking. Allard zag de matdreiging niet over het hoofd maar wel de oplossing tegen de matdreiging. Jan dreigde met zijn toren mat te geven welke gepend had kunnen worden op de achtste rij met Ta8. a8 werdt tevens verdedigd door zijn loper. Helaas zag Allard deze zet niet.
BeantwoordenVerwijderenDank je voor de correctie, Robin
VerwijderenInderdaad, de facto heeft Allard opgegeven in een waarschijnlijk gewonnen stelling. Na geforceerde torenruil na Ta8 worden de zwarte pionnen juist erg zwak. Merkwaardig genoeg speelde Allard wél eerst Le4 dat Ta8 mogelijk maakt.
VerwijderenKijk eens naar die Blenderman hij zit fris en fier achter het bord met naast zich een kopje koffie ........het gaat weer helemaal goed met onze Robin weer gewonnen .
BeantwoordenVerwijderenjan de fries, de beste interne wedstrijdleider van ENPS ooit, nu de beul van het 6e.... waar moet dat heen in deze wereld?
BeantwoordenVerwijderen