Het tweede

Na zo een verslag van een anonieme twee-oog uit het achttal van het vierde kan het tweede team natuurlijk niet achterblijven.

Treffend hoe wij hieronder neergezet worden als oude glorie.
Dat wij woensdagavond met vijf man sterk in een Amsterdamse auto aan de rand van de hoofdweg van Uithoorn staan, overgeleverd aan de gratie en grillen van de smartphone behorend tot de eerste beste opgeschoten GTI-rijder die we desperaat aanklampten sterkt dit beeld alleen maar.
Of hij weet waar de Bilderdijkhof is? Nee hoor, maar zijn telefoon wel.
Enigszins beteuterd nemen we de routebeschrijving in ontvangst.
Een paar minuten eerder reden we nog vertwijfeld door de Roland Holststraat. Bord 6 prevelde dat we best weleens dicht in de buurt konden zitten aangezien dat ook een schrijver was.
Daar heb je wat aan.

Bord 3 deed alsof hij wist dat Bilderdijk een schrijver was en vroeg zich hardop af hoe de vrouw van Holst ook alweer heette, Henriette of Mariette?
Het bleef stil.

Het adres hadden ze ook maar met een mazzeltje verkregen.
Bord 2 zocht het twee minuten voor vertrek op maar moest het antwoord dertig later -alreeds in Uithoorn- schuldig blijven.
Dan maar -na voor de tweede keer Roland Holst gezien te hebben- een clubgenoot en begenadigd verslagschrijver bellen met de goede hoop dat hij zich in de buurt van het internet bevond. Hij stelt nooit teleur.

Spelend tegen Amstel 3 merkte hun sympathieke teamleider met een prachtige naam terecht op dat we in een match tegen hun eerste ook nog (licht) favoriet zouden zijn.
Een flinke overwinning viel te verwachten en de bookies kregen ook wel uiteindelijk hun gelijk maar de weg naar de 6-1 overwinning die avond (De webmaster had al vooruitgespeeld, geen commentaar) was lang en vol obstructies.

Zo liet de tegenstander -van de door griep gevelde- Bord 3 speler weten ook weleens een jaartje voor ENPS gespeeld te hebben. Wanneer dat was? 1949 dacht hij. En dan speelt hij na 1. e4 c5 2. Pf3 de agressieve zet 2. ..d6 met waarschijnlijk de intentie een draak of een najdorf te spelen. Dat zet de toch al snel bange Bord 3 speler toch even aan het denken. Hoe nu verder? Na 3. Lb5 gespeeld te hebben overdacht hij nog even zijn zonden en bouwde een minuscuul voordeeltje op in een Maroczy-structuur. http://en.wikipedia.org/wiki/Mar%C3%B3czy_Bind

Hij had ook best veel aan zijn hoofd. Een kop vol snot, zes jaar geleden toen hij nog amper boven de 1600 uitsteeg verloor hij jammerlijk van dit brok ervaring,voor het eerst playing captain en toch wel wat druk als je 1-0 achter staat, een wit-bord mist en zelf baalt dat je niet gewoon 3. d4 hebt gespeeld en dan maar kijken wie er meer openingskennis heeft.
Veel druk werd weggenomen door en dus veel dank was deel aan Bord 7 die met wit zelden teleurstelt.
Altijd 1. c4 en zelden minder dan een half punt.

Dat maakte dat Bord 1 na goed overleg remise speelde tegen hun sterkste speler.
Vanuit de opening leek het erop dat wit snel voordeel kreeg met een variant die hij goed kent en waar een oud-ENPS voorzitter zich ook graag van bedient. Het komt er in het kort op neer dat je 1. d4 speelt, (dan enigszins afhankelijk van de zwarte opstelling) Pf3, b3, Lb2,c4, e3, Ld3 (Le2), 0-0, Pbd2, f4, gevolgd door Pe5 en eventueel dit paard te stutten met Pf3. Dit is een lastig systeem om te counteren en wordt ook op GM niveau gespeeld.

Bord 1 klaagde over hoofdpijn en het gemiste La3 en kreeg dus remise aangeboden.
Tja, Bord 3 ging toch even twijfelen. Dan sta je 1.5-1.5 met nog maar een wit-bord te gaan. En dat ben je zelf.
Op de zwart-borden staat alleen bord 4 overwegend. Toch maar bord 1 zelf laten beslissen. (1.5-1.5)

Daarna gaat het heel langzaam en dan ineens heel snel. Twee uur lang geen resultaat.
Om half twaalf staan we met ze vijven twee pionnen voor en Bord 3 wordt toch weer zenuwachtig, kan dat nog misgaan?

Nou, als hij een beetje zijn best doet lukt dat wel.
Zwart heeft met b5 eindelijk tegenspel gekregen en er wordt afgewikkeld naar een dubbel toren, pionnen eindspel. Waarbij beiden twee potentiële vrijpionnen krijgen. Tegen middernacht laat de oud Ensp-er toch nog een toren binnen via de h-lijn en gaat het als een nachtkaars uit.
Zo ook dit verslag. Bord 8, Bord 6 en Bord 4 wonnen geruisloos tegen middernacht. Sterk gespeeld van alle drie en zij zouden meer aandacht verdienen in dit verslag.

Maar de beste ENPS-er was met grote afstand de vijfde teamspeler die vooraf aanbood om halverwege te komen kijken en zo een aantal Borden naar huis te kunnen brengen zodat Bord 2 niet twee keer op en neer naar Uithoorn hoefde te rijden.

Weer gewonnen, en weer het duurrecord ongeslagen blijven bijgesteld!

Bord 3