ENPS 2 houdt hoop

Eindsprint is ingezet.

ENPS 2 heeft de tweede overwinning te pakken. Tegen VAS 5 zag het er van het begin af aan goed uit. Als teamcaptain durf je weliswaar slechts voorzichtig optimistisch te zijn, maar achteraf bezien is de overwinning eigenlijk geen moment in gevaar geweest.

Roel had het team al snel op voorsprong gezet. Het leek aanvankelijk of de tegenstander een gevaarlijke penning had. Roel reageerde er echter lauwtjes op en na deze Pyrrhus-overwinning bleef al gauw een stelling over die niet meer te verdedigen was. Binnen 25 zetten was het afgelopen.

Sanne begon erg goed aan zijn partij, maar nadat een pionoffer mislukte – slaan is immers niet verplicht bij schaken – ging het langzaam bergafwaarts. Gelukkig nam Pieter het van hem over. Nadat die een combinatie had gemist kwam hij toch een pion voor die hij net zo lief weer kwijt was: Met zijn twee verbonden vrijpionnen besliste hij de partij.
Marco kwam geen grote problemen tegen. Het ging gelijk op totdat de tegenstander de kluts kwijt raakte. Hij verloor een pion en klopte daarna met zijn dame aan. Maar Marco kent het nummer van De Dijk wel. Hij gaf dus schaak en nam een loper mee. Zijn tegenstander besefte nu nog niet dat het tijd was om te verdedigen en kreeg Lh3 te verwerken, met ondekbaar mat. Dit was afdoende.

Sanne was inmiddels met misnoegen in een toreneindspel beland en ruilde daarin torens af. Het resulterende pionneneindspel was helaas bijna gewonnen: 1-3.

Eric speelde zijn tegenstander weer eens van het bord. Een vijandelijke pion op d6 was heel zwak. Eric kreeg er vervolgens een vrije d-pion voor terug en na een paar sterke zetten kon hij de damevleugel oprollen. Helaas dacht hij het beter te weten maar miste een tegenzet en kreeg onmiddellijk een remiseaanbod om zijn oren, dat hij van mij moest aannemen.

Want Ron stond na een vreemde manoeuvre van zijn tegenstander, die zijn problemen probeerde op te lossen, een stuk voor. Hij had ook meer tijd en er dreigde weinig gevaar voor hem. Zijn tegenstander speelde zo lang door, dat Ron het hem niet eens meer gunde om matgezet te worden. Dat hij op tijd verloren zou hebben, is natuurlijk onzin!

Ronald werd langzaam vermorzeld door de sterkste speler van VAS 5, en Regis moest taai verdedigen om uiteindelijk een paardeneindspel remise te houden. Toen bleek dat de wedstrijd was beslist, vond de VAS-speler het welletjes en zo bleef de wedstrijdleider een remiseclaim bespaard.

Nu moeten we hopen dat we de laatste wedstrijd ook winnen en dat de andere uitslagen een beetje meezitten. We hebben in ieder geval nog een kans om ons te handhaven! Of nog mooier: gaan we spelen voor promotie van de kampioenen van het derde? Wordt vervolgd, en dan nog in de prachtige ambiance van de Oranjekerk, op 15 april.

VAS 5 1713 – ENPS 2 1821 3 – 5
Andy Soest 1849 – Roel Dormits 2002 0 – 1
Jegor Korovins – Ronald Post 1876 1 – 0
John Pex 1669– Eric van Rijkom 1885 ½ – ½
Jerry Pieter 1806 – Regis Huc 1803 ½ – ½
Tjoe Liong Kwee 1816 – Ron Heeneman 1756 0 – 1
Rommert Bakker 1639 – Marco Wielemaker 1765 0 – 1
Ben Duivenvoorden 1561 – Sanne Visser 1660 1 – 0
Rob Koster 1651 – Pieter Oldenhove 0 – 1

Bas