Verslag van de derde ronde

Kees Bakker heeft in de derde ronde van de interne competitie van ENPS de leiding overgenomen van Mischa de Rue (2 uit 2). Mischa was verhinderd, kreeg onder de nieuwe regels nog maar 20 procent van zijn waarde (voorheen 33 procent) en zakte naar de zesde plaats. Kees won relatief eenvoudig van Erik van Rijkom, de nummer 2 uit het klassement, en die partij is al gepubliceerd op het weblog van ENPS.

Mark Hecker deed uitstekende zaken door Bas Jonkers te verslaan. Mark was dan ook in opperbeste stemming, mede omdat hij daarna lang bleef vluggeren met Robin Blenderman. Dat ging eerst om 0,50 cent per potje maar, zo hoorde ik Mark aan Robin uitleggen, (...) "kijk jij wint maar af en toe een potje van mij, jij moet toch het gevoel hebben dat je tegen een muur speelt? Maar als we nu iedere keer de inzet verdubbelen dan heb je een goede kans op" (...) Wat Mark verder nog zei, kon ik niet goed verstaan en Robin heb ik niet meer gesproken dus ik weet niet hoe hij er aan het einde van de avond financieel aan toe was maar Jonkers kwam ik nog wél tegen en die was zeer ontevreden over het door hem vertoonde spel.

Peter Nitschke (zwart) had tegen Steve Michel in een Nimzo-Indiër lange tijd het beste van het spel. Maar net als vorige week tegen Jonkers wist hij zijn voordeel niet in winst om te zetten. Peter en Steve bleven door hun remise nét in de top-tien maar zagen hun achterstand op de leider groeien. Net als Peter Hoekstra en Aran Köhler trouwens, die nu toch wel snel weer eens langs moeten komen om nog kans te maken op de periodetitel.

De grote verrassing tot nu toe is Gerard Visser die - om in bridgetermen te spreken - normaliter in de C-lijn uitkomt. Na vorige week van Bert te hebben gewonnen, versloeg hij nu Rob Lange op regelmatige wijze. Rob raakte vlak na de opening een stuk kwijt, leek nog even wat compensatie te hebben, maar nooit genoeg en in het eindspel ging het snel bergafwaarts met hem.

Pieter Oldenhove slaagde er tegen Johan van der Maas in tegenstelling tot in de tweede ronde nu wél in een gewonnen stelling ook daadwerkelijk te winnen. Zijn opgave was dan ook beduidend makkelijker: hij hoefde nu geen dubbel torenoffer te vinden. Johan stelde zich weinig ambitieus op en na een ernstige fout werd hij in een koningsaanval onder de voet gelopen.

Van de partij tussen Dirk de Graaf en Michiel Smit zag ik één keer in een flits de stelling. Ik dacht toen Michiel staat lang niet slecht maar na afloop van de ronde bleek hij toch verloren te hebben. Dirk klom door de zege naar de elfde plaats.

Niek Verweij haalde met zwart tegen Jeannot Tuynman rare fratsen uit in de opening. Met 5..h5? leek hij met alle geweld het spook Lh6 weg te willen jagen, zoiets als een kind van 4 dat elke avond voor het slapen gaan even onder het bed kijkt of er geen heks zit. Die natuurlijk klaarzit om in actie te komen als het licht uitgaat.

Tuynman speelde tot 15. Lxh6? alleen maar goede zetten en stond gewonnen, maar 15. Lxh6? kan niet goed zijn: De loper op g7 en het paard op h6 doen zo goed als niets en na de ruil is zwart zijn manke paard kwijt en heeft hij een geweldig loper op h6. Nou ja, kwestie van beste stuurlui natuurlijk, maar toch.

16.. Txc3! (diagram) was een prima kwaliteitsoffer maar dan had Niek in plaats van 17.. a6? toch wel 17.. Dc7! moeten doen. Pion c3 is dan nauwelijks te dekken en zwart heeft ruimschoots compensatie voor de kwaliteit. Jeannot miste een zet later echter zijn laatste kans om met 18. Lc4 terug in de partij te komen en kreeg daarna geen kans meer van Niek.

Jeannot Tuynman - Niek Verweij
1. d4 d6 2. Bf4 g6 3. Nc3 Bg7 4.Qd2 Nf6 5. O-O-O h5 6. e4 Nbd7 7. e5 Ng4 8. Nf3 Nb6 9. h3 Nh6 10. Kb1 Bf5 11.exd6 cxd6 12. Bb5+ Kf8 13. Rhe1 Rc8 14. Bg5 f6 15. Bxh6 Bxh6 16.Qe2 (diagram) Rxc3 17. bxc3 a6 18. Nh4 axb5 19. Nxf5 gxf5 20. Qxb5 Qc7 21. Rd3 Nc4 22. Qa4 Kf7 23. g3 Ra8 24. Qb3 d5 25. f4 e6 26. Kc1 b6 27. Kd1 Ra3 28. Qb1 Qa7 29. Ke2 Rxa2 30. Kf1 Qa4 31. Qb3 Qa6 32. Rb1 Nd2+ 0-1

Opmerkelijk was de partij tussen Albert de Roo en Roeland Kief. Die was snel afgelopen, Roeland gaf pardoes op toen Albert (min of meer op uitnoding van Roeland) met Lxh6 een koningsaanval inzette. Dat leek prematuur. Mijn eerste indruk was dat het offer niet correct was en dat Roeland gewonnen stond, nou die liet toen een variant zien waarin wit nog net een soort van houdbaar eindspel kon halen maar verloren stond zwart daarin zeker niet.

Larsen - Spassky 1970, na 15 ... g2

Adrienne Cramer vond haar snelle overwinning op Wijnand Wortelboer (partij) niet het publiceren waard maar een zwarte pion al in de opening op g2 dat deed me denken aan de beroemde partij Larsen-Spasski uit 1970 en als Niek een diagram uit die partij kan vinden dan zie je dat dat het zelfs Larsen - toen de nummer vier van de wereld - wel eens overkwam. Toegegeven Wijnand kan zich voortaan wat actiever opstellen.

Tenslotte mijn eigen partij tegen Martin Randt. De opening verliep voor mij niet geheel naar wens maar ik wist me soort van te herstellen en ik was alweer tevreden met mijn stelling toen Randt me met (diagram) 22. Txd6!? verraste. "Wanhoop", dacht ik, en inderdaad, ik pareerde hier en daar een aanvalsvoortzetting en won na nog een zet of 10. Groot was mijn verbazing toen mijn engine 22. Txd6! lang niet gek vond en ik ontdekte dat Randt pas een paar zetten later de beslissende fout maakte. Die Grasmatters zijn misschien zo gek nog niet.

Martin Randt - Tom Bottema
1. Nc3 g6 2. e4 Bg7 3. d4 d6 4. Nf3 a6 5. Be3 b5 6. a3 Bb7 7. Qd2 Nd7 8. Be2 h6 9. O-O e6 10. Rad1 Ne7 11. d5 Bxc3 12. Qxc3 e5 13. Nd2 g5 14. Nb3 Nf6 15. f3 Bc8 16. Na5 Nh5 17. Nc6 Nxc6 18. dxc6 Nf4 19. Rd2 Be6 20. Rfd1 Qb8 21. Bf1 Rg8 (diagram) 22. Rxd6 cxd6 23. c7 Qb7 24. Rxd6 Rc8 25. Bb6 Ke7 26. Qxe5 Rxc7 27. Bd4 Ng6 28. Rxe6+ fxe6 29. Qf6+ Kd7 30. Qf7+ Ne7 31. Bd3 Qb8 32. Qh7 Rg6 33. e5 Qg8 34. Bxg6 Qxg6 35. Qh8 Rc8 0-1

Tom Bottema