Steve, onze kampioen, is zijn titel kwijt. Hij was drie keer (of vaker? - ik zal het eens nazoeken) achterelkaar kampioen van ENPS.
Mark Hecker mocht op de koninginne-nacht-vrijdag invallen in het eerste en kon daarmee risicoloos zijn neuslengte voorsprong op de ranglijst behouden. Hij mag nu tegen Bert Wijchgel, de kampioen van de eerste competitiehelft, strijden om de titel. Gefeliciteerd Mark! De interne competitie is daarmee overigens nog niet afgelopen. Wij, het gewone volk, gaan nog een paar rondes door, met als inzet plaatsing voor de verschillende externe teams.
Als ik de huidige ranglijst bestudeer vallen me enkele gekke dingen op. Mark is Steve 16 Keizerpunten voorgebleven. Dat is nipt, maar ja punten zijn punten. Deze logika lijkt niet voor de behaalde scores te gelden. Steve heeft 8 uit 9 gescoord en dat is toch echt meer waard dan de 7½ uit 10 van Mark zou je zeggen. En dan de Toernooi-Prestatie-Rating: TPR Mark = 1864 en TPR Steve = 1996. Heeft Mark dan vaker extern gespeeld? Extrene parijen tikken immers ook lekker aan. Ook al niet! Mark speelde 3 keer extern en Steve 4 keer. Hoe kan dat dan?
Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat het komt doordat Steve mindere Keizer-tegenstand heeft gehad. Mark speelde tegen mensen die gemiddeld de 7e plaats op de ranglijst bezetten (en gemiddeld 1671 Elo hebben), Steve stelt daar mensen van gemiddeld de 14e plaats (en 1646 Elo) tegenover. Dat scheelt niet veel, vooral die elo-verschillen niet, maarja in de topsport zijn het de kleine dingen die het verschil maken.
Toch lijkt me -over het gehele jaar gezien- Marks plaatsing volkomen terecht. In de eerste competitiehelft werd hij na Bert tweede, terwijl Steve toen vijfde werd.
Niek Verweij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten