De tegenstanders waren 5 jochies van 12 of 13 jaar, aangevuld met twee vaders en een grootvader. Die grootvader was een oude bekende van me: Bert Bödicker, mijn sympathieke middelbareschool natuurkundeleraar van 25 jaar geleden. Hij heeft tegenwoordig een respectabele rating van 1880, maar werd desondanks heel knap en heel snel over de knie gelegd door Arjan. Sanne won ook vlug zodat er een hoopvolle 2-1 op het scorebord kwam.
Bert Bödicker (r) - Arjan van Tuijl. Als je op de foto klikt krijg je een vergroting en kan je Arjans geweldige stelling eens goed bekijken.
De rest was een drama. Victor en Joost verloren vrijwel kansloos. Sander stond welliswaar heel merkwaardig maar toch redelijk (een stuk achter maar drie verbonden vrijpionnen) maar liet zich per ongeluk mat achter de paaltjes zetten. Good old Duck stond een loper voor en kon daarnaast ook nog een toren pakken - gewoon een pionvorkje op de koning en toren - maar dat deed ie niet, een paar zetten later gaf ie zelf een loper weg, zodat hij uiteindelijk een pion achter stond. Dat was wel een beetje heel erg om–te–huilen. Boehoehoe! Het werd remise. Tony had tussendoor ook nog remise gemaakt, eindstand 3-5.
Bas, altijd al een positieve jongen geweest, merkte een lichtpuntje op, waarschijnlijk ter troost: "de basisspelers winnen met 3-1!"
Vrijdag (aanstaande dus 13 nov) gaan we in de herkansing. We gaan onze wedstrijd tegen VAS 9 (je weet wel die gemiste eerste wedstrijd) inhalen en in onze eindeloze wraak zullen we geen splinter heel laten van deze jonge jongens. Want pas op, het is weer een jeugdteam....
Niek
