Bronzen bekerteam strandt in halve finale

De halve finale voor de bronzen beker is voor ons ENPS-team uitgelopen op een deceptie. Geen van de spelers slaagde erin zijn partij te winnen.

De ellende begon al op dinsdag. Albert was ziek en moest zich afmelden.
Laat op de avond kon ik Richard (100% score in ENPS 4 en ENPS5!) strikken als vervanger. Hij was vorige week ook daar, toen voor ENPS 4. Top dat hij kon!

Maar gisteravond was hij helaas om even over half tien de eerste die gedesillusioneerd afdroop.  Zijn jonge enthousiaste tegenstander begon met 1. f4, rokeerde al vlug en rukte daarna verder op met de pionnen op de koningsvleugel, waar Richard een gatenkaas van had gemaakt. Hij bereikte f6 en de dame kon over de halfopen h-lijn binnenkomen. De ramp op g7 was niet meer te voorkomen. 1-0 in eenentwintig zetjes.

Ondertussen was Martin Hulsing in een nachtmerrie beland. Hij had na een zet of tien wel gezien dat Pd2 niet kon omdat zijn dame bezig was de d3-pion te dekken, maar hij moet ergens in slaap gesukkeld zijn. Al slapend deed hij het toch. Dit bleek het einde van zijn aspiraties. Gelukkig maakte hij het niet meer bewust mee. Het ging van kwaad tot erger. Pion achter, toren en loper passief op de damevleugel, rokade achter, paard op h4 dat nergens naartoe kon door een pion en een toren op g2 en f3 en vijandelijke pionnen die f5 en g6 bestrijken pion op g2,  dame die dat paard moet dekken, vijandelijke vrijpion die onstuitbaar oprukt, nul aanvalskansen, en een tegenstander die probeert te troosten door geruststellend te zeggen dat het niet lang meer zou duren. Vreselijk. Even na tienen mocht hij opgeven. 2-0.

Bord 2 en 3 nog bezig. Als beiden winnen gaan we door. Optimistisch blijven dus!
Beiden zijn op papier beter dan hun tegenstander, en de stellingen boden hoop.

Martin Rekelhof had het initiatief, maar bereikte al zuchtend en steunend al met al niet al te veel. Na een fout keerden de kansen, maar hij moest toch doorspelen. Doordat zijn tegenstander niet erg ambitieus was kwam hij uiteindelijk nog met remise weg. Meer dan een verliezend halfje zat er toch niet meer in.

Kjell was toen nog met een prestigestrijd bezig. Hij was een stuk voor gekomen toen zijn tegenstander met het verkeerde stuk een loper terugsloeg, namelijk het stuk dat ook bezig was een ander stuk te verdedigen. Niet meer dus. De overgebleven loper had moeite een veilig heenkomen te zoeken. Dit kostte een pion. Een dameoffer waarmee zijn tegenstander eeuwig schaak kon afdwingen, kon Kjell slechts ten koste van een tweede pion weerleggen door zelf zijn dame ook te offeren. Het eindspel met een verkeerde randpion en twee verbonden vrijpionnen tegen was vervolgens te lastig om te winnen in de beperkte tijd die Kjell ervoor had gereserveerd. 3-1. 

En zo gingen we allemaal teleurgesteld huiswaarts. Gelukkig is er vrijdag snelschaken.

Bas