Iedere wedstrijd is een finale

Voetbalcoaches zijn meesters in het gebruik van clichés na een verloren wedstrijd.

Zoals "Iedere wedstrijd is een finale”, "We mogen deze wedstrijd niet onderschatten”, "De tegentreffer viel op het verkeerde moment”, "Het was een wedstrijd met twee helften”, of de bekendste "De bal is rond”.

Mijn partij tegen Steve was uit hetzelfde hout gesneden:

Met zwart tegen mijn angstgegner Steve speel ik als een drenkeling op zoek naar remise. Niet gefocust op winst, maar vooral op niet verliezen.... en dat is niet de manier om te winnen. Op het moment dat ik remise in zicht heb vergeet ik dus te winnen. Kijk maar mee. Steve speelt in de opening het in de mode zijnde 3. cxd5 en er een ontstaat een thematisch gevecht voor de C line. Wit krijgt de C lijn. Er moet nauwkeurig gespeeld worden, maar zwart komt niet echt in de problemen. Na afloop keken we samen nog even naar de zet 16. f5, maar het lijkt gevaarlijker dan het is, het leidt niet direct tot voordeel. Wit heeft dus niets laten liggen. Helaas was ik zo gefixeerd op remise dat ik op zet 42. ... Tb2 speelde waarna het snel remise wordt. Hoe anders was het geweest als ik na 42. Kh1?? even de tijd had genomen. Even verwonderen hoe de wereld eruit zou zien na 42. .... Tg3! Stockfish geeft ruim +4 voor zwart, de witte koning staat te ver waardoor de zwarte pionnen door kunnen lopen en de witte worden opgevangen door de zwarte koning. Maar ja.... als je niet schiet kan je ook niet scoren. Volgende keer beter....

Kees