VAS 4 - ENPS 1

VAS scheen problemen te hebben met de opstelling, ik hoorde dat ze met vijf invallers speelden. Dat was een meevallertje, want op internet had ik tot mijn schrik gezien dat hun vaste teamleden allemaal ruim boven de 1800 ratingpunten zaten.
Omdat uw verslaggever zelf ook een partij moest spelen en weinig tijd had om de partijen op de andere borden te volgen, hier de wedstrijd in vogelvlucht.

Bord 3 Bert
Wat er precies gebeurde weet ik niet, ik zag dat er 1.d4 Pf6 2.c4 e5 3.d5 geopend was en even later was het remise, waarna Bert, die teamcaptain was, zich richting bar begaf en daar de rest van de avond bleef. ½ - ½

Bord 8 Raf
Ik speelde tegen Andy Soest, een aanvalsspeler tegen wie ik al eens gespeeld heb (en gewonnen). In het middenspel dreigde ik een stuk te winnen, wat hij kon voorkomen door twee pionnen te geven. Daarna zag hij een vorkje over het hoofd, verloor alsnog een paard en gaf op. 1½ - ½ voor ENPS

Na deze twee vroege uitslagen duurde het lang voor er weer een uitslag kwam. Bert en ik (ik was ook richting bar vertrokken) zagen het hoopvol in, aan alle borden stonden we goed en volgens Bert was een 6-2 overwinning zeker niet onmogelijk.
Bert rekende mij voor dat Isolani nog tegen Caïssa en Almere moest spelen, terwijl wij met Grasmat een relatief makkelijke tegenstander zouden treffen.

Bord 2 Peter
Ik kon het niet goed zien, maar ik geloof dat Peters tegenstander, Ticho Cornelisse, met 1.Pc3 opende. Het werd een zware partij waarin Peter steeds een kwartiertje minder tijd had. Opeens zag ik dat er handen geschud werden: Peter had verloren. 1½ - 1½

Bord 6 Ron
Tegen Maskat Ashyralyev speelde Ron zijn geliefde damepion-opening, hij stond niet slecht, maar nadat de zware stukken geruild waren moest hij het met loper en paard opnemen tegen twee lopers en pluspion. Hij redde het niet: 1½ - 2½ voor VAS

Bord 4 Jan
Jan verdedigde zich met het Siciliaans, kwam volgens mij goed te staan, maar in een eindspel met pionnen en gelijke lopers (en in traditionele tijdnood) liet hij de tegenstander te ver oprukken op de damevleugel, hij moest zijn loper geven om een vrijpion te stoppen en kon opgeven: 1½ - 3½ voor VAS

Bord 5 Erik
Erik kwam terecht in zijn favoriete Nimzo-Indiër, won een pion bij goede stelling en had de hele partij meer bedenktijd dan zijn opponent (een zeldzaamheid voor Erik!). Hij speelde het sterk verder, in vreselijke tijdnood blunderde zijn tegenstander een loper weg: 2½ - 3½ voor VAS

Bord 7 Marco
Ik zat naast Marco en zag dat er 1.e4 e6 2.d4 d5 3.Pc3 Lb4 4.ed: geopend was. Marco’s tegenstander kwam op het idee lang te rokeren (ik geloof niet dat dat een goed idee is voor zwart in deze variant), Marco kon de a-lijn openen en een witte pion naar a7 brengen. Het leek een kwestie van tijd voordat hij zou winnen, maar het werd moeilijk, werd nog moeilijker en uiteindelijk werd er tot remise besloten. 3 – 4 voor VAS, wat betekende dat notre champion moest winnen om een nederlaag van het team te voorkomen.

Bord 1 Steve
Steve speelde met wit tegen een Hollandse Stonewall. Het zag er allemaal vrij stevig uit voor zijn tegenstander (Chris van Bockel), ik dacht dat zwart met … b7-b6 of met … Pf6-e4 een goede stelling kon krijgen. Af en toe
keek ik hoe het er voor stond, ik dacht dat Steve optisch wel goed stond, maar de stelling was mij te moeilijk. Om een paar minuten voor twaalf, met beide vlaggen al bijna horizontaal, gaf van Bockel op: 4 –4

Jammer dat onze goede stellingen niet meer opleverden dan een gelijkspel, maar een nederlaag (die even dreigde) hadden we in ieder geval voorkomen.
Tot slot mijn dank aan Ronald die voor Bert, Steve (met verzwikte enkel) en mijzelf de rol van taxichauffeur vervulde.

Raf Tjong Akiet