Van de doolhof en de vooruitziende blik

Tweede achttal houdt koers

Jildo Kalma heeft een vooruitziende blik. Hij zou niet spelen, want ‘uit vorm’, maar kwam toch, als supporter en voor het geval dat... en daar verschijnt het geval dat, in de persoon van een grieperige Mark Hecker met het dringende verzoek iemand anders voor hem te vinden. Geen probleem Mark, maar wil je nog even blijven, want Steve Michel is er nog niet. Steve is hopeloos verdwaald in de doolhof van Amsterdam Noord en komt een kwartier na achten binnenlopen in Het Zwanenmeer, nahijgend van een radeloze fietstocht. Teamcaptain zichtbaar opgelucht, team inclusief Jildo opgelucht achter de borden en Mark opgelucht naar bed.

Zo begon de wedstrijd van het tweede achttal uit tegen Boven IJ 1. Die werd overtuigend gewonnen: 2½-5½. Dirk van der Meiden produceerde al snel het eerste punt. Scherpe damemanoeuvres leverden hem een pion op – zoals altijd zag zijn spel er riskant uit. De pion werd een vrijpion en resulteerde in winst.

Dan de strijd der veteranen aan het zevende bord. Bert Wijchgel is een broekie vergeleken met de negentigjarige Peter Sassen, maar versloeg hem wel. Beide spelers kweekten een mataanval, wit over de f-lijn, zwart over de c-lijn. Bert kwam het eerst, dreef de vijandelijke koning uit zijn vesting met de dame en zette hem mat met een pion. Bas Jonkers won al snel een pion, maar moest een aanval tegen zijn onontwikkelde damevleugel en pion b7 onschadelijk maken. Hij loste dat probleem op, won nog een pion, won nog meer pionnen en tenslotte de partij.

Daarmee hadden de drie staartborden een 0-3-voorsprong opgeleverd. Nu stokte de machine even. Jildo was, vormcrisis of niet, gewoontegetrouw fris en onbevangen van leer getrokken tegen de geduchte Ron van Dijk. Er volgde een gecompliceerde worsteling om het initiatief, wit actief in het centrum en over de c-lijn, zwart over de e-lijn. Uiteindelijk verwierf zwart een vrijpion op d5 en won de partij. 1-3

Steve en Kees Bakker hadden in de voorgaande wedstrijden een paar keer van bord geruild omdat Kees graag met zwart speelde en Steve geen bezwaar had tegen wit. Nu had Kees laten weten zijn openingenreportoire met wit op orde te hebben, wat betekende dat Steve voor het eerst dit seizoen de zwarte stukken zou aanvoeren. Was hij in Noord de weg kwijt geweest, op het bord wist hij precies waarheen. Uiteindelijk bracht hij zijn tegenstander ertoe een toren te verblunderen. 1-4 – verliezen zouden we de wedstrijd niet.

partij Steve

[opm steve: Ik stond ietsje beter na de opening, wilde mijn stelling verbeteren met Te6, Tae8 en aanvallen op de koningsvleugel na zet 20. Ik raakte echter in paniek na 21.Dg4! (ideeën Pa4-c5 en ik moet op c5 slaan waarna de loper op b2 tot leven komt met mat dreiging op g7). Mijn reactie 21...f5! was goed maar dameruil niet. Ik blunder in tijdnood 39...Txd6??. De rest heb ik niet genoteerd maar er gebeurde twee wonderen: 1. Mijn tegenstander mist 41.e4! (ik zag die zet in de partij) 2. Mijn tegenstander blundert een volle toren! Paardvork. In dit opzicht zijn paarden sterker dan lopers ;)]

De volgorde waarin de laatste drie beslissingen vielen op de eerste drie borden herinner ik me niet goed. Wel heb ik gezien dat alle drie partijen op een dame-eindspel waren uitgelopen - twee naar ik meende gewonnen, één verloren. Dat had ik maar een beetje mis. Kees won niet, maar maakte remise, misschien om de zege veilig te stellen. Michiel Smit had zijn hele partij avontuurlijk gespeeld, als ik het goed gezien heb materiaal offerend voor een aanval over de d-lijn en tegen de zwarte damevleugel. Uiteindelijk kwam hij in het resulterende dame-eindspel materiaal tekort om overeind te blijven.

Stefan Lehmann had iets recht te zetten. Al voor de wedstrijd had hij laten weten graag opnieuw aan te treden tegen de vermoedelijke eerste bordspeler van Boven IJ. Het vorige seizoen had hij van hem gewonnen, om na afloop van zijn tegenstander te horen te krijgen dat hij, Stefan, slecht had gespeeld. De zoete wraak kwam in de vorm van een tweede overwinning. Het was een moeilijke partij, door zwart begonnen met twee loperfianchetto's. De strijd spitste zich toe op een doorgebroken witte pion op de c-lijn, die uiteindelijk de doorslag gaf: 2½-5½ .

partij Stefan

[opm Stefan: Kritisch was zet 23 van zwart en of ik na Tb8 (zwart zet 25) tijd had voor Lxh4 of dat ik beter Tb4 tegen moet houden. Tegenstander houdt ervan om lang na te denken, waardoor hij uiteindelijk, net als vorig jaar, in tijdnood kwam. Maar anders dan vorig jaar stond ik dit keer al gewonnen/beter ipv uit duidelijk slechtere stelling te winnen.]

Opnieuw een mooi resultaat. Er volgen nog drie wedstrijden. Twee daarvan zijn tegen onze huidige directe concurrenten, te weten VAS 3 en, in de laatste ronde, Amsterdam West 2. Ook zij zullen willen profiteren van des Raadsheers misstap. Het kan dus nog heel spannend worden. 

Victor, 6 februari 2024

alle artikelen over het tweede