Het derde achttal heeft een eervolle nederlaag geleden, uit tegen Isolani 1: 4½–3½ voor de gastheren. Die
hadden een rating rond de 1900, tegen minder dan 1800 aan onze kant. Speciale vermelding verdient de
daverende overwinning van invaller Gerard Visser op Isolani-teamcaptain Almar Sternau.
De eerste beslissing viel traditiegetrouw aan het bord van Bart Romijn. Hij had lange tijd een pion minder,
maar daarvoor actief spel – uitvloeisel van zijn geliefde Morra-gambiet. De partij mondde uit in een
dame-eindspel dat Bart besliste door, nog steeds met een pion minder, de vijandelijke koning tussen zijn
eigen pionnen mat te zetten. (0-1)
Vervaarlijke stormlopen
Het eerste bord liet twee vervaarlijke pionnenstormen zien, een van zwart op de koningsvleugel en een
van wit, Mischa de Rue, op de damevleugel. Beide partijen hadden kort gerokeerd, dus Mischa zocht
naarstig naar een manier om de overhand te krijgen. Hij bracht een licht speculatief stukoffer op d6 dat
hem een vrijpion en tijdelijk het initiatief opleverde. Dat was niet genoeg. Zwart zette zijn koningsaanval
voort met h4-h3 en opende daarmee zoveel lijnen en diagonalen dat Mischa opgaf. (1-1)
Ailko van der Veen verdedigde zich aan het vierde bord met de Caro-Kann. Hij moest eerst een witte
vrijpion op de d-lijn onder de duim zien te houden en later een op de a-lijn. Een eindspel van zijn toren
plus vijf pionnen tegen toren, paard en drie pionnen liep slecht voor hem af. (2-1)
Aanvankelijk dacht ik dat Johan van der Maas, zoals altijd met zwart, zijn tegenstander een paar zwakke
pionnen had bezorgd, maar later zag ik een sterk wit centrum. Nog later worstelden een zwart en een wit
paard op de d-lijn om invloed op de gang van zaken. Remise was het resultaat. (2½ –1½)
Hippo
Ook invaller Martin Rekelhof speelt graag met zwart, zodat hij zijn hippo op het bord kan brengen:
pionnen niet verder dan de zesde rij en laat wit maar naar een aangrijpingspunt zoeken. Wit was minder
terughoudend en liet eerst zijn pionnen oprukken op de damevleugel en daarna in het centrum en de
koningsvleugel. Martin leek dit geweld af te slaan, maar had wel een stuk minder toen ik weer keek.
Hernieuwd wit initiatief over de a-lijn werd hem fataal. (3½–1 1½)
Heeft Gerard nou geopend met het koningsgambiet? Ik heb de eerste zetten gemist, maar toen ik kwam
kijken stond er een zwarte pion op f4 en een zwart paard op h5. Opvallend was de zwarte
ontwikkelingsachterstand gedurende de hele partij, met een late korte rokade en een aan c8 gelijmde loper.
Intussen bouwde wit druk op over de f-, g- en h-lijn. Toen de loper tenslotte van zijn plaats kwam en op
g4 verdediging met aanval wilde combineren, kon het stuk geslagen worden en niet teruggenomen op
straffe van mat. Een mooie partij, door Gerard tegen een geduchte tegenstander met vaste hand tot winst
gevoerd. (3½–2½)
Oog van de naald
Het ging erom spannen. Marco Wielemaker informeerde naar de stand en begreep dat hij het nog even
moest proberen. Naar mijn stellige indruk was hij al een keer of drie door het oog van de naald gekropen.
De laatste keer had hij zich met succes verdedigd tegen een hevige aanval van twee witte torens over de h-
lijn. Zijn tegenstander had daarbij veel tijd verbruikt, tot hij nog maar drie minuten over had. Maar de
zwarte pionnenstelling had geleden en winst zat er niet in. Remise en 4-3.
Nu ging alle aandacht uit naar de partij van Ron Heeneman. Hij had een imposant pionnenfront
verkregen, maar moest een zwarte pion op e4 geduldig verdragen, als een doorn in zijn vlees. Er ontstond
een eindspel waarin het witte paard en de witte loper weinig konden ondernemen, zodat we moesten
berusten in remise en de nederlaag. (4 1⁄2–3 1⁄2)
Victor 19/12/2025
