ENPS 2 speelt gelijk tegen VAS.

ENPS 2 heeft zijn eerste punt verspeeld. Tegen VAS 8 werd het na een spectaculaire wedstrijd 4-4. In de kantine van de universiteit speelden tegelijk nog twee andere wedstrijden. Een drukke avond!

Er waren liefst negen spelers opgekomen. Theo Hendriks was reserve en werd onze mascotte. Supporter Coen meldde al heel snel dat Duck eenvoudig een stuk kon winnen. Maar wie Duck wat beter kent, weet dat hij nooit voor de snelle winst gaat. Even later beweerde Martin optimistisch dat hij een kwaliteit zou gaan winnen, maar daar bleek niets van waar. Door weinig daadkrachtig optreden belandde hij in de problemen. Hij verloor enkele pionnen en vervolgens een stuk. Sanne speelde een Svesjnikov waarvan het moeilijk te beoordelen was wie beter stond en mopperde op de slechte zetten van zijn buurman Theo Bakker, die ontsnapte aan een achterstand. Regis was in de aanval maar slaagde er gaandeweg niet in vorderingen te maken, Niek stond gedrongen tot aangesnoerd maar kon zich eerder dan verwacht loswerken, Klaas stond verre van lekker en Kees gelijk. De aandacht richtte zich vooral op het bord van Duck, die de bizarste partij van de avond speelde. Na de gemiste stukwinst ontstond een rij pionnen van c4 tot h4 (alleen e4 was zwart). De tegenstander richtte zijn pijlen en won een kwaliteit, maar tegen een veel te hoge prijs: Het paard zat op a1 gevangen en hij had na Lxh4 zijn laatste loper in de problemen gebracht. Duck bouwde een overweldigende aanval op. Mat of damewinst zou spoedig volgen. Toch?

Bij de andere wedstrijden waren al elk drie partijen afgelopen. Zou het bij ons 0 – 0 blijven? Theo Hendriks voorspelde een spoedige nederlaag van Mastenbroek, die in de hoek was beland. Maar hij redde zich er knap uit door zijn dame te 'offeren' en meteen die van zijn tegenstander voor zich te winnen. Er ontstond een eindspel met paard en loper tegen toren dat hij bekwaam uitspeelde. Wat werken zijn stukken toch goed samen! Ja Kees, daar kan ik inderdaad nog wat van leren. 0 – 1. Regis ging even later ten onder toen enkele pionnen doorbraken. Die jongen moet rond de volgende wedstrijd maar wat vakantiedagen opnemen: Busy busy busy.

Kort daarvoor vroeg Sanne of hij remise mocht spelen. Het mocht, maar hij mocht willen dat er hij een remisestelling had. Integendeel! Hij verloor een pion en het initiatief. Kees nam een pion voorsprong op de damevleugel in een zeer moeilijke stelling en Niek, die opvallend behoedzaam speelde, zelfs twee. Duck had de koning van zijn tegenstander laten ontsnappen, maar die was in zware tijdnood gekomen, verloor nog zijn toren en gaf op. Niek won ook: 1-3! De zorgen op de drie onderste borden waren echter onverminderd groot toen Kees een remiseaanbod kreeg: Doorspelen Kees! Helaas verloor Kees zijn pion voorsprong en ook het eindspel: Van Manen bleek in staat steeds binnen enkele seconden een sterke zet te produceren. We gaan verliezen! Maar hij trapte in een simpel vorkje waardoor Kees toch nog met remise weg kwam. Ondertussen had Martin zijn stuk terug en hij kon aan winnen gaan denken (het beslissende punt!), in tegenstelling tot Theo, die in het eindspel alles verloor, en Sanne, die in tijdnood de vijandelijke pionnen niet kon afstoppen en opgaf. Martin dacht een mataanval op te zetten, maar bracht daarmee zijn toren in een vork: 3½ - 3½. Daar ging onze laatste troef. De wedstrijd was verloren, want Theo had geen kans meer. Totdat Pex zomaar zijn toren liet slaan (aanraken is zetten!) en Theo daarmee aan het reddingsplan hielp: De pionnen waren gestuit en zinloos heen en weer schuiven van Theo's toren en Pex' machteloze koning en loper resteerde. Remise! Achteraf moeten we er blij mee zijn, maar ik denk dat er tegen dit team toch wel meer in had gezeten.

VAS 8              1705 – ENPS/Quibus 2     1747 4 – 4 
Leonardo van Manen 1889 – Kees Bakker       1941 ½ – ½  
Rocco Wolff             – Klaas Mastenbroek 1851 0 – 1 
Raymon de Vries    1740 – Regis Huc         1826 1 – 0 
Rob Koster         1682 – Niek Verweij      1828 0 – 1 
Ben Duivenvoorden  1677 – Duck Wals         1676 0 – 1 
Rommert Bakker     1650 – Sanne Visser      1574 1 – 0  
John Pex           1662 – Theo Bakker       1653 ½ – ½ 
Reinoud Jongsma    1640 – Martin Rekelhof   1630 1 – 0

Bas Jonkers